تجربه ها را پایانی نیست و خردمند بر تجربه های خویش می افزاید.
امام 1علی(علیه السلام وآله)
فرم در حال بارگذاری ...
این بخش تنها می تواند توسط جاوا اسکریپت نمایش داده شود.
تجربه ها دانشی اکتسابی است.
بزرگترین استاد تجربه است.
رسیدگی به کارهای خردشان را به پندار فرصت یابی انجام کارهای کلان شان به تاخیر نیانداز
کسی که منتظر امروز فرمان ما باشد همانند کسی است که در راه خدا به خون خود غلتیده است.
خداوند آفریده ای بهتر از محمد «ص» نیافریده است.
هر که برادر خود را پنهانی اندرز دهد او را آراسته و هر که آشکار پندش دهد بد نام و رسوایش کرده.
قلبت را با موعظه و اندرز زنده کن و اخبار گذشتگان را بر او عرضه نما.
برادرت را خالصانه نصیحت کن ، خواه آن نصیحت خوشایند باشد یا ناخوشایند.
آنگاه که در جنگ دو لشکر به هم می رسید ، همگی به رسول الله (ص) پناهنده می شدیم و کسی مانند ایشان به دشمن نزدیک نمی شد.
لذتی که باعث پشیمانی شود ، رنج به دنبال داشته و در آن خیری نیست.
هر که طبابت می کند باید از خدا بترسد و خیرخواه باشد و سعی خود را بکار برد.
در شگفتم از مردی که از غذا پرهیز می کند چون می ترسند به سلامتی شان آسیب برساند، چگونه از گناهان که آنها را به آتش می افکند، پرهیز نمی کنند.
هیچ چیزی برای قلب انسان مومن از پر خوری زیان بارتر نیست.
پر گویی ، حکیم را می لغزاند و بردبار را به ستوه می آورد.
با پاداش دادن به نیکو کار , بد کار را از بدی باز دار. بحار
بینوا آدمی!مرگش پوشیده است و بیماری هایش نهفته و کردارش نگاشته شده،پشه ای او را می آزارد و جرعه ای گلوگیراز پای در می آوردش.
بر مبنای بصیرت وبینش خویش گام بردار .
بی تابی کردن تقدیر را دفع نمی کند بلکه اجر را ضایع می سازد.
خوشبخت کسی است که به آنچه از دست رفته بی اعتنا باشد.
کسی که بهشت و جهنم در پیش دارد بیکار نیست. «عمر خود را بیهوده تلف نکنید»
بدانید که وجود شما جز بهشت بهایی ندارد، آن را به کمتر از بهشت نفروشید.
مسواک زدن باعث خشنودی خدای متعال می شود و از سنت رسول الله «ص» است.
تندرستی، برترین نعمت هاست.
هرگاه جنایتها آشکار شود، برکتها از میان برود.
امام علی «ع» به فرزندش امام حسن «ع» فرمود: فرزندم ! بنده و برده دیگری مباش، خداوند تو را آزاد آفریده است.
هیچ عزتی، بالاتر از بردباری نیست.
با بردباران بنشین که بردباریت افزون می شود.
بردباری و وقا دو همزادند که مولود بلند همتی هستند.
بردباری نوری است که گوهر آن عقل است.
بردباری مایه سامان یافتن کار مومن است.
بر حذر باش از برتری جویی که خدا گردنکشان را خوار می گرداند و منکبران را خاکسار می کند .
بهترین برادر تو کسی است که به تو کمک مالی کند و بهتر از او آن است که تو را از دیگران بی نیاز گرداند.
بدهکاری زیاد راستگو را درغگو می کند و خوش قول را بدقول.
منفورترین افراد نزد خدا کسی است که پشت سر دیگران بدگویی کند.
آفت دین بدگمانی است.
اگر مردم به تو بدگمان شدند دلیل خود را آشکارا به آنان بنمایان و با این کار بدگمانی را از خود دور کن
چهار چیز است که نشان بدبختی است: 1- ناشکری در نعمت 2- بی رایتی در قسمت 3- کاهلی در خدمت 4- بی حرمتی در صحبت .
نگاه کردن به بخیل دل را سخت می کند .
بخل ورزیدن به آنچه در دست داری ، بدگمانی به معبود است.
بخشندگی آدمی او را محبوب مخالفانش می کند و بخلش او را نزد فرزندانش هم منفور می سازد.
بخل در بر دارنده بدی های هر عیبی است و افساری است که «بخیل» به وسیله آن به سوی هر بدی کشانده می شود.
هرکه در مال خود بخل ورزد خوار شود وهر که دین خود بخل ورزد سر بلند گردد.
بهانه تراشی نشانه بخل است.
برترین بخشندگی بخشش در تنگدستی است.
خوشا به حال آنکه به بندگان خدا نیکی کند و برای آخرت خود زاد و توشه برگیرد.
هر گز از بخشودن خطا کاران پشیمان مشو و نیز بر کفر مجرمان شادمان مباش .
شجاع ترین مردم بخشنده ترین آنها ست.
دور اندیش کسی است که آنچه در دست دارد ببخشد وکار امروزش رابه فردا نیفکند.
بخشندگی و شجاعت صفاتی ارجمند هستند که خداوند سبحان آنها را در وجود هر که دوستش بدارد و آزموده باشد می نهد.
بخشندگی تخم دوستی را می افشاند.
مبادا از مردم دوری گزینید که گرفتار بلاهای شیطان می شوید.
با آمرزش خواهی ، خود را معطر کنید تا بوی گناهان شما را رسوا نکند.
خدا تعالی می فرماید : فرزند آدم ! تو را نیا فریدم تا سودی کنم بلکه آفرید یمت تا تو از من سود بری.
آفت بازگو کردن هر سخنی ، دروغ نقل کردن است.
همانا در گمنامی اسایشی است.
هرکه دوست دار آسایش است ، باید دل بکندن از دنیا را اختیار کند.
هر که کم تحمل باشد ، آسایشش اندک گردد.
تا کاری را نیازموده ای به آن اقدام نکن.
هر کس آزمند آخرت باشد آن را به دست آورد و هر که برای دنیا حرص زند ، نابود شود.
آزمند نیازمند است اگر چه مالک همه دنیا باشد.
روزگار روزی به کام تو و روزی به زیان تو است چون به کام تو بود سر مست نشو و چون به زیان تو شد غمناک مباش زیرا هر دوی آنها مایه آزمایش توست.
آرزوهای زیاد از تباهی عقل است
انسان مومن آنچه را که آرزو کردن آن روا نیست آرزو نمی کند.
هر که اطمینان داشته باشد که آنچه خدا برایش مقدر کرده است به او می رسد دلش آرام گیرد.
آراستگی از اخلاق مومنان است.
مومن دنیا را سپر دینش وفاجر دینش را سپر دنیایش قرار می دهد
دنیا پشت کرده و بدرود گویان است و آخرت روی آورده و آشکار شده است.
دنیا آرزوی بدبختان است و آخرت پیروزی نیک بختان.
دنبال دنیا و آخرت هر دو بودن از حیله های نفس است. چون معمولا دنیا غالب می شود.
با پیکر خویش در دنیا باش و با دل و عمل خود در آخرت.
هدف فرا پیش شماست و قیامت از پشت سر شما را می راند سبکبار شوید تا برسید زیرا که اولین شما چشم به راه آخرین شماست.
بکوشید تا از دنیا که دوره آن کوتاه است برای آخرت که دوره اش دراز و طولانی است توشه برگیرید.
برای دنیا خودت آنگونه کار کن که گویا همیشه زنده خواهی بود وبرای آخرت خو آنچنان که گویی فردا خواهی مرد
همانادنیا از تو جدا شدنی و آخرت به تو نزدیک است.
همانا دنیا سرای گذر است و آخرت جای ماندن پس از گذرگاه خود برای ماندگاری خویش توشه برگیرید.
هر کس که آخرتش را به دنیایش بفروشد هر دو را از دست داده است.
هر کس امر آخرت را اصلاح کند، خدا کار دنیای را اصلاح می کند.
هر چیز دنیا شنیدن آن بزرگتر از دیدن آن است و هر چیزآخرت دیدن آن بزرگتر از شنیدن آن است.
کسی که آخرت خویش را در قبال دنیای خود بخرد هر دو را به دست آورده و هر که آخرت خود را به دنیایش بفروشد هر دورا از دست داده است.
شما از فرزندان آخرت باشید و از فرزندان دنیا نباشید.
تو مراقب آخرت باش دنیا خودش ذلیلانه نزد تو می آید
به آخرت چنگ در زن،دنیا خود با خواری پیش تو خواهد آمد.
برای روزی آماده شوید که چشم ها در آن روز خیره ماند و خردها از هراس آن از کار بیفتد و هوش و ذکاوت ها به کودنی گراید.
کسی که خانه ماندگاری خود را آباد سازد،خردمند است.
زمان عزیمت از این دنیا نزدیک است
خود را کار آخرت که ناگزیر از آنید سرگرم دارید.
تو برای آخرت روی آور و توان و کوشش خود را برای خدا مصروف کن.
بدان کسی که از تو حاجت طلب نموده ، آبروی خود را در مقابل تو حفظ نکرده ، تو آبروی خود را حفظ کن و او را رد مکن.
آبروی خود را سر زبان ها قرار نده.
اگر ایمان تنها گفتار بود، روزه و نماز و حلال و حرام نازل نمی شد.
جلسه های خوش گذرانی و سرگرمی، ایمان را فاسد می کند.
ایمان خویش را با احسان و بخشش عاقلانه حفظ کنید.
ایمان بنده ای کامل نمی شود مگر انکه آنچه را خداوند دوست دارد او نیز دوست داشته باشد و آنچه را خداوند دشمن دارد او نیز دشمن بدارد.
کسی که محبت دنیا در دلش خانه کرده است چگونه مدعی محبت خدا است؟ !
قلب دوست دار خدا ، خستگی برای خدا را دوست دارد و قلب بی خبر از یاد خدا آسایش را دوست دارد.
عشق خدا آتشی است که در هر چه بیفتد بسوزاند و نور خدا به هر چه نزدیک شود فروزانش کند.
عزت نفس و خویشتنداری و خرسند بودن به قدر کفاف از پایه های ایمان است.
جایگاه صبر در ایمان مانند جایگاه قلب است، نسبت به بدن و کسی که صبر ندارد ایمان ندارد.