عن الرّضا عليه السلام

عليكم بالقَصد فى الْغِنى وَ الْفَقر وَ الْبرّ مِن القليل و الكثير -فان الله تبارك و تعالـى يعظم شقّة التـَّمرة حتـى يـَأتـى يـَوْم الْقيمة كجبل احـد -

امام رضا عليه السلام فرمود

بر شما باد به ميانه روى در فقـر و ثروت -ونيكى كردن چه كم و چه زياد -زيرا خـداوند متعال در روز قيامت يك نصفه خرما را چنان بزرگ نمايـد كه ماننـد كـوه احد باشد -

بحارالانوار, ج 78,ص 346

عن الرّضا عليه السلام

اصحاب السلطان بـالحَذر وَ الصـّدّيق بـالتّـواضُع وَ العدوّ بـالتّحـــرُز وَ العامّة بالبشـر

امام رضا عليه السلام فرمود

با سلطان و زمامـدار با تـرس و احتياط همراهى كن -

وبا دوست با تواضع و فرو تني -

و با دشمـن بـا احتيـاط و اجتناب -

و بـا مـردم بـا روى خـوش -

بحارالانوار,ج78,ص 356

عن الرّضا عليه السلام

مَن رَضى عن الله تعالى بالقَليل مِن الرّزق رضَى الله منه بالقَليل مِنَ العَمل

امام رضا عليه السلام فرمود

هر كـس به رزق و روزى كم از خدا راضى باشد، خداوند از عمل كم او راضى خواهد بود

بحـارالانـوار,ج 78,ص 357

عن الرّضا عليه السلام

تزاوَرُوا تحـابـوا و تصـافحُـوا و لا تحـاشمـوا

امام رضا عليه السلام فرمود

به ديدن يكديگر رويد تا يكديگر را دوست داشته باشيدو دست يكديگر رابفشاريد و به هم خشم نگيريد

بحارالانوار,ج78,ص 347

عن الرّضا عليه السلام

لايكـون الْمُـؤمـن مُـؤمنـاً حتـى تكـون فيه ثلاثُ خصـال

ـ سنّة من ربّهـ وسنّة من نبيّه ـ و سنّة من وليّه فـَامّا السّنة مـِن رَبّه فكتمان سـرّه -

و امّـا السّنة من نبيّه فمـُداراة النّاس -

و امّـا السّنه مـن وليّه فـاصّبـر فـى الْبـأسـاء و الضّـرّاء -

امام رضا عليه السلام فرمود

مـومـن ، مـومـن واقعى نيست، مگـر آن كه سه خصلت در او بـاشــد -

سنتـى از پـروردگـارش و سنتـى از پيـامبـرش و سنتـى از امـامـش -

اما سنت پروردگارش، پـوشاندن راز خود است -

اما سنت پيغمبرش ، مدارا و نرم رفتارى با مردم است -

اما سنت امامـش، پس صبر كردن در زمان تنگدستـى و پريشان حالى است -

اصـول كـافـى, ج 3,ص 339 و تحف العقـــول, ص 442

عن الرّضا عليه السلام

خمـسٌ مـن لـم تكـن فيه فلاتـرجـوه لشـىءٍ مـن الـدنيـا و الاخـرة من لم تعرف الوثاقه فى ارومته و الكرم فى طباعهوالرصانة فى خلقهوالنبل فى نفسهو المخافة لربّه

امام رضا عليه السلام فرمود

پنج صفت است كه در هر كس نباشد اميد چيزى از دنيا و آخرت به او نداشته باشيد

ـ كسى كه درنهادش اعتماد نبينى

ـ و كسى كه در سرشتـش كرم نيابـى

ـ و كسـى كه در آفرينشـش استـوارى نبينى

ـ و كسى كه در نفسش نجابت نيابى

ـ و كسى كه از خدايش ترسناك نباشد

تحف العقـول, ص 446 وبحارالانوار,ج 78,ص 339

صاحب انوار البهيه بواسطه حضرت عبدالعظيم ابن عبدالله حسني از حضرت رضا عليه السلام نقل مي كند كه امام فرمود:

اي عبدالعظيم! سلام مرا به دوستانم برسان و به آنان بگو كه شيطان را به خود راه ندهند

و آنان را به راستگويي و رد امانت وادار نما

و بگو در مواردي كه نفعي برايشان ندارد ، مجادله ننمايند و سكوت كنند

نسبت به همديگر مهربان و دلسوز باشند

با همديگر معاشرت و دوستي نمايند زيرا اين كار موجب نزديكي به من است

و خود را مشغول به آزار همديگر نكنند و من به جان خودم سوگند مي خورم هركس اين كار را بكند و دوستي از دوستان مرا بيازارد، از خدا بخواهم او را به سخت ترين عذاب در دنيا گرفتار سازد و در عالم آخرت از زيانكاران خواهد بود.

لاتدعوا العمـل الصالـح و الاجتهاد فى العبادة اتكالا على حب آل محمد عليهم السلام و لا تدعوا حبّ آل محمـدعليهم السلام لامرهـم اتّكـالاً علـى العبـادة فـانـّه لايقـبل احـدهـمـا دون الاخر

امام رضا عليه السلام فرمود

مبادا اعمال نيك را به اتكاى دوستى آل محمد عليهم السلام رها كنيد

و مبادا دوستى آل محمد عليهم السلام را به اتكاى اعمال صالح از دست بدهيد

زيرا هيچ كدام از ايـن دو , به تنهايى پذيرفته نمى شود

بحار الانوار,ج 78,ص 348

ما به كي مي گيم عاقل؟

عن الرّضا عليه السلام

لا يتـم عَقل إمـرء مُسلـم حتـّى تكونَ فيه عَشر خِصـال- اَلخيــرُ مِنـهُ مـأمــُول - وَ الشّر منهُ مأمـُون - يَستكثِر قليلُ الخير مِن غيره - وَ يَستقل كَثيرُ الخير مـِن نفسه - لا يسام من طلب الحـوائج اليه - و لا يمل مـن طلب العلـم طول دهره - الفقرفى الله احبّ اليه مِن الغنى - و الذّل فى الله احب اليه مـن العز فى عدوه - و الخمـول اشهى اليه من الشهره - ثـم قال عليه السلام العاشرة و ما العاشرة؟ - قيل له: ما هى؟ - قال عليه السلام: لايرى احدا إلا قال: هو خير منى و اتقى -

امام رضا عليه السلام فرمود

عقل شخص مسلمـان تمـام نيست, مگر ايـن كه ده خصلت را دارا بـاشـد -

ـ از او اميد خير باشد

ـ از بدى او در امان باشند

ـ خير اندك ديگرى را بسيار شمارد

ـ خير بسيار خود را اندك شمارد

ـ هـر چه حـاجت از او خـواهنـد دلتنگ نشـود

ـ در عمر خود از دانش طلبى خسته نشود

ـ فقـر در راه خـدايـش از تـوانگـرى محبـوبتـر بـاشــد

ـ خـوارى در راه خـدايـش از عزت بـا دشمنـش محبـوبتـر بـاشــد

ـ گمنـامـى را از پـر نـامـى خـواهـانتـر بـاشـد

ـ سپس فـرمـود: دهمى چيست و چيست دهمى ؟ به او گفته شـد: چيست؟

فـرمـود: كسي را ننگـرد جز ايـن كه بگـويـد او از مـن بهتـر و پـرهيز كـارتـــر است

تحف العقول، ص 443

قال الرضا (عليه السلام)

من قرا فى شهر رمضان اية من كتاب الله كان كمن ختم القران فى غيره من الشهور.

امام رضا (عليه السلام) فرمود:

هر كس ماه رمضان يك آيه از كتاب خدا را قرائت كند مثل اينست كه درماههاى ديگر تمام قرآن را بخواند.

بحار الانوار ج 93، ص 346

قال الرضا عليه السلام:

انما امروا بالصوم لكى يعرفوا الم الجوع و العطش فيستدلوا على فقر الاخر.

امام رضا عليه السلام فرمود:

مردم به انجام روزه امر شده‏اند تا درد گرسنگى و تشنگى را بفهمند و به واسطه آن فقر و بيچارگى آخرت را بيابند.

وسائل الشيعه، ج 4 ص 4 ح 5 علل الشرايع، ص 10

الإمامُ الرِّضا عليه السلام : كانَ أميرُ المؤمنينَ عليه السلام لايَنامُ ثلاثَ ليالٍ : لَيلةَ ثلاثٍ وعِشرِينَ مِن شَهرِ رَمَضانَ ، ولَيلةَ الفِطرِ ، ولَيلةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ ، وفيها تُقسَمُ الأرزاقُ والآجالُ وما يَكونُ في السَّنَةِ .

امام رضا عليه السلام : امير المؤمنين عليه السلام سه شب را نمى خوابيد : شب بيست و سوم ماه رمضان ، شب عيد فطر و شب نيمه ماه شعبان ؛ در اين شبها ، روزيها تقسيم و مدّت عمر و هر آنچه در آن سال رخ خواهد داد ، تعيين مى شود .

البحار :٩٧ / ٨٨ / ١٥

حضرت رضا (علیه السلام) فرمود : شب نيمه شعبان جمع زيادى از دوزخ آزاد گردند و گناهان بزرگ بخشوده شود ، در ان شب بذکر خدا و استغفار و دعا بپردازيد که دعا در آن مستجابست .

كَتَبَ الامام الرّضا - علیه السلام - : أبْلِغْ شیعَتی: إنَّ زِیارَتی تَعْدِلُ عِنْدَاللهِ عَزَّ وَ جَلَّ ألْفَ حَجَّه، فَقُلْتُ لاِبی جَعْفَر - علیه السلام - : ألْفُ حَجَّه؟! قالَ: إی وَاللهُ، وَ ألْفُ ألْفِ حَجَّه، لِمَنْ زارَهُ عارِفاً بِحَقِّهِ.

«مستدرك الوسائل، ج 10، ص 359، ح 2»

امام رضا- علیه السلام - به یكی از دوستانش نوشت: به دیگر دوستان و علاقمندان ما بگو: ثواب زیارت ـ قبر ـ من معادل است با یك هزار حجّ. راوی گوید: به امام جواد - علیه السلام - عرض كردم: هزار حجّ برای ثواب زیارت پدرت می باشد؟! فرمود: بلی، هر كه پدرم را با معرفت در حقّش زیارت نماید، هزار هزار ـ یعنی یك میلیون ـ حجّ ثواب زیارتش می باشد.

………………….

و قالَ الإمام الجواد - علیه السلام - : إنَّ بَیْنَ جَبَلَی طُوس قَبْضَهٌ قُبِضَتْ مِنَ الْجَنَّهِ، مَنْ دَخَلَها كانَ آمِناً یَوْمَ الْقِیامَهِ مِنَ النّار.

«عیون اخبارالرّضا - علیه السلام -، ج 2، ص 256، ح 6»

امام جواد - علیه السلام - فرمود: همانا بین دو سمت شهر طوس قطعه ای می باشد كه از بهشت گرفته شده است، هر كه داخل آن شود ـ و با معرفت زیارت كند ـ، روز قیامت از آتش در أمان خواهد بود.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - :

مَنْ زارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام بِشَطِّ الْفُراتِ، كانَ كَمَنْ زارَ اللهَ فَوْقَ عَرْشِهِ.

«مستدرك الوسائل، ج 10، ص 250، ح 38»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: هر مؤمنی كه قبر امام حسین علیه السلام را كنار شطّ فرات )در كربلا( زیارت كند همانند كسی است كه خداوند متعال را بر فراز عرش زیارت كرده باشد.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : مَنْ تَرَكَ السَّعْیَ فی حَوائِجِهِ یَوْمَ عاشُوراء، قَضَی اللهُ لَهُ حَوائجَ الدُّنْیا وَ الاْخِرَهِ، وَ قَرَّتْ بِنا فِی الْجِنانِ عَیْنُهُ.

«عیون أخبارالرّضا - علیه السلام -، ج 1، ص 299، ح 57»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: هركس روز عاشورای امام حسین - علیه السلام -، دنبال كسب و كار نرود (و مشغول عزاداری و حزن و اندوه گردد)، خداوند متعال خواسته ها و حوائج دنیا و آخرت او را برآورده می نماید; و در بهشت چشمش به دیدار ما - اهل بیت - روشن می گردد.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : أوَّلُ ما یُحاسَبُ الْعَبْدُ عَلَیْهِ، الصَّلاهُ فَإنْ صَحَّتْ لَهُ الصَّلاهُ صَحَّ ماسِواها، وَ إنْ رُدَّتْ رُدَّ ماسِواها.

«مستدرك الوسائل، ج 3، ص 25، ح 4»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: اوّلین عملی كه از انسان مورد محاسبه و بررسی قرار می گیرد نماز است، چنانچه صحیح و مقبول واقع شود، بقیه اعمال و عبادات نیز قبول می گردد وگرنه مردود خواهد شد.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : لَتَأمُرُنَّ بِالْمَعْرُوفِ، وَلَتَنْهُنَّ عَنِ الْمُنْكَرِ، اَوْلَیَسْتَعْمِلَنَّ عَلَیْكُمْ شِرارُكُمْ،

فَیَدْعُو خِیارُكُمْ فَلا یُسْتَجابُ لَهُمْ.

«الدّرّه الباهره، ص 38»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: باید هر یك از شماها امر به معروف و نهی از منكر نمائید، وگرنه شرورترین افراد بر شما تسلّط یافته و آنچه كه خوبانِ شما، دعا و نفرین كنند مستجاب نخواهد شد.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : المَرَضُ لِلْمُؤْمِنِ تَطْهیرٌ وَ رَحْمَهٌ وَلِلْكافِرِ تَعْذیبٌ وَ لَعْنَهٌ، وَ إنَّ الْمَرَضَ لا یَزالُ بِالْمُؤْمِنِ حَتّی لا یَكُونَ عَلَیْهِ ذَنْبٌ.

«بحارالأنوار، ج 78، ص 183، ح 35»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: مریضی، برای مؤمن سبب رحمت و آمرزش گناهانش می باشد و برای كافر عذاب و لعنت خواهد بود. سپس افزود: مریضی، همیشه همراه مؤمن است تا آن كه از گناهانش چیزی باقی نماند و پس از مرگ آسوده و راحت باشد.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : إنَّما یُرادُ مِنَ الاْمامِ قِسْطُهُ وَ عَدْلُهُ، إذا قالَ صَدَقَ، وَ إذا حَكَمَ عَدَلَ، وَ إذا وَعَدَ أنْجَزَ.

«الدّرّه الباهره، ص 37»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: همانا از امام و راهنمای جامعه، مساوات و عدالت خواسته شده است كه در سخنان صادق، در قضاوت ها عادل و نسبت به وعده هایش وفا نماید.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : لا یُجْمَعُ الْمالُ إلاّ بِخَمْسِ خِصال: بِبُخْل شَدید، وَ أمَل طَویل، وَ حِرص غالِب، وَ قَطیعَهِ الرَّحِمِ، وَ إیثارِ الدُّنْیا عَلَی الْآخِرَهِ.

«وسائل الشّیعه، ج 21، ص 561، ح 27873»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: ثروت، انباشته نمی گردد مگر با یكی از پنج خصلت: بخیل بودن، آرزوی طول و دراز داشتن، حریص بر دنیا بودن، قطع صله رحم كردن، آخرت را فدای دنیا كردن.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : لَوْ أنَّ النّاسَ قَصَّرَوا فِی الطَّعامِ، لاَسْتَقامَتْ أبْدانُهُمْ.

«مستدرك الوسائل، ج 2، ص 155، ح 30»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: چنانچه مردم

خوراك خویش را كم كنند و پرخوری ننمایند، بدن های آن ها دچار امراض مختلف نمی شود.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : مَنْ خَرَجَ فی حاجَه وَ مَسَحَ وَجْهَهُ بِماءِالْوَرْدِ لَمْ یَرْهَقْ وَجْهُهُ قَتَرٌ وَلا ذِلَّهٌ.

«مصادقه الإخوان شیخ صدوق، ص 52، ح 1»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: هركس هنگام خروج از منزل برای حوایج زندگی خود، صورت خویش را با گلاب خوشبو و معطّر نماید، دچار ذلّت و خواری نخواهد شد.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : إنَّ فِی الْهِنْدِباءِ شِفاءٌ مِنْ ألْفِ داء، ما مِنْ داء فی جَوْفِ الاْنْسانِ إلاّ قَمَعهُ الْهِنْدِباءُ.

«وسائل الشّیعه، ج 25، ص 183، ح 31693»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: گیاه كاسنی شفای هزار نوع درد و مرض است، كاسنی هر نوع مرضی را در درون انسان ریشه كن می نماید.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : السَّخیُّ یَأكُلُ طَعامَ النّاسِ لِیَأكُلُوا مِنْ طَعامِهِ، وَالْبَخیلُ لا یَأكُلُ طَعامَ النّاسِ لِكَیْلا یَأكُلُوا مِنْ طَعامِهِ.

«مستدرك الوسائل، ج 15، ص 358، ح 8»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: افراد سخاوتمند از خوراك دیگران استفاده می كنند تا دیگران هم از امكانات ایشان بهره گیرند و استفاده كنند; ولیكن افراد بخیل از غذای دیگران نمی خورند تا آن ها هم

از غذای ایشان نخورند.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : مابَعَثَ اللهُ نَبیّاً إلاّ بِتَحْریمِ الْخَمْرِ، وَ أنْ یُقِرَّ بِأنَّ اللهَ یَفْعَلُ ما یَشاءُ.

«بحارالأنوار، ج 4، ص 97، ح 3»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: خداوند هیچ پیغمبری را نفرستاده مگر آن كه در شریعت او شراب و مُسكرات حرام بوده است، همچنین هر یك از پیامبران معتقد بودند كه خداوند هر آنچه را اراده كند انجام می دهد.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : إذا كَذِبَ الْوُلاهُ حُبِسَ الْمَطَرُ، وَ إذا جارَالسُّلْطانُ هانَتِ الدَّوْلَهِ، وَ إذا حُبِسَتِ الزَّكاهُ ماتَتِ الْمَواشی.

«أمالی شیخ طوسی، ص 82»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: هرگاه والیان و مسئولان حكومت دروغ گویند باران نمی بارد، و اگر رئیس حكومت، ظلم و ستم نماید پایه های حكومتش سست و ضعیف می گردد; و چنانچه مردم زكات ـ و خمس مالشان را ـ نپردازند چهارپایان می میرند.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : لا تَتْرُكُوا الطّیبَ فی كُلِّ یَوْم، فَإنْ لَمْ تَقْدِرُوا فَیَوْمٌ وَ یَوْمٌ، فَإنْ لَمْ تَقْدِرُوا فَفی كُلِّ جُمْعَه.

«مستدرك الوسائل، ج 6، ص 49، ح 6»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: سعی نمائید هر روز، از عطر استفاده نمائید و اگر نتوانستید یك روز در میان، و اگر نتوانستید پس هر جمعه خود را معطّر و خوشبو گردانید (با رعایت شرائط زمان و مكان).

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : الْمَلائِكَهُ تُقَسِّمُ أرْزاقَ بَنی آدَمِ ما بَیْنَ طُلُوعِ الْفَجْرِ إلی طُلُوعِ الشَّمْسِ، فَمَنْ نامَ فیما بَیْنَهُما نامَ عَنْ رِزْقِهِ.

«وسائل الشّیعه، ج 6، ص 497، ح 6533»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: ما بین طلوع سپیده صبح تا طلوع خورشید ملائكه الهی ارزاق انسان ها را سهمیه بندی می نمایند، هركس در این زمان بخوابد غافل و محروم خواهد شد.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : إنّا لَنَعْرِفُ الرَّجُلَ إذا رَأیْناهُ بِحَقیقَهِ الإیمانِ وَ بِحَقیقَهِ النِّفاقِ.

«إعلام الوری، ج 2، ص 70»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: همانا ما اهل بیت عصمت و طهارت چنانچه شخصی را بنگریم، ایمان و اعتقاد او را می شناسیم كه اعتقادات درونی و افكار او چگونه است.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : إنَّ الصَّمْتَ بابٌ مِنْ أبْوابِ الْحِكْمَهِ، یَكْسِبُ الْمَحَبَّهَ، إنَّهُ دَلیلٌ عَلی كُلِّ خَیْر.

«مستدرك الوسائل، ج 9، ص 16، ح 10073»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: همانا سكوت و خاموشی راهی از راه های حكمت است، سكوت موجب محبّت و علاقه می گردد، سكوت راهنمائی برای كسب خیرات می باشد.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - :ما مِنْ عَبْد زارَ قَبْرَ

مُؤْمِن، فَقَرَأ عَلَیْهِ «إنّا أنْزَلْناهُ فی لَیْلَهِ الْقَدْرِ» سَبْعَ مَرّات، إلاّ غَفَرَ اللهُ لَهُ وَلِصاحِبِ الْقَبْرِ.

«من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 115، ح 541»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: هر بنده ای از بندگان خداوند بر قبر مؤمنی جهت زیارت حضور یابد و هفت مرتبه سوره مباركه ـ إنّا أنزلناه ـ را بخواند، خداوند متعال گناهان او و صاحب قبر را مورد بخشش و آمرزش قرار می دهد.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : الاْخُ الاْكْبَرُ بِمَنْزِلَهِ الاْبِ.

«وسائل الشّیعه، ج 20، ص 283، ح 25636»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: برادر بزرگ جانشین و جایگزین پدر خواهد بود.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : انَّما تَغْضَبُ للهِِ عَزَّ وَ جَلَّ، فَلا تَغْضَبْ لَهُ بِأكْثَرَ مِمّا غَضِبَ عَلی نَفْسِهِ.

«عیون أخبارالرّضا - علیه السلام -، ج 1، ص 292، ح 44»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: چنانچه در موردی خواستی غضب كنی و برای خدا برخورد نمائی، پس متوجّه باش كه غضب و خشم خود را در جهت و محدوده رضایت و خوشنودی خداوند، اِعمال كن.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : خَیْرُ الاْعْمالِ الْحَرْثُ، تَزْرَعُهُ، فَیَأكُلُ مِنْهُ الْبِرُّ وَ الْفاجِرُ، أمَّا الْبِرُّ فَما أكَلَ

مِنْ شَیْیء إسْتَغْفَرَ لَكَ، وَ أمَّا الْفاجِرُ فَما أكَلَ مِنْهُ مِنْ شَیْیء لَعَنَهُ، وَ یَأكُلُ مِنهُ الْبَهائِمُ وَ الطَّیْرُ.

«الكافی، ج 5، ص 260، ح 5»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: بهترین كارها، شغل كشاورزی است، چون كه در نتیجه كشت و تلاش، همه انسان های خوب و بد از آن استفاده می كنند. امّا استفاده خوبان سبب آمرزش گناهان میباشد، ولی استفاده افراد فاسد و فاسق موجب لعن ایشان خواهد شد، همچنین تمام پرنده ها و چرندگان از تلاش و نتیجه كشت بهره مند خواهند شد.

«وسائل الشّیعه، ج 14، ص 502، ح 19693»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: هر كه مصائب ما ـ اهل بیت عصمت و طهارت ـ را یادآور شود و گریه كند یا دیگری را بگریاند، روزی كه همه گریان باشند او نخواهد گریست، و هر كه در مجلسی بنشیند كه علوم و فضائل ما گفته شود همیشه زنده دل خواهد بود.

تذكر: بكوشيم اين مجالس آسماني را به خرافات و انحرافات و بدعت ها آلوده نكنيم

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : الْمُسْتَتِرُ بِالْحَسَنَهِ یَعْدِلُ سَبْعینَ حَسَنَه، وَ الْمُذیعُ بِالسَّیِّئَهِ مَخْذُولٌ، وَ الْمُسْتَتِرُ بِالسَّیِّئَهِ مَغْفُورٌ لَهُ.

«وسائل الشّیعه، ج 16، ص 63، ح 20990»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: انجام دادن حسنه و كار نیك به صورت مخفی، معادل هفتاد حسنه است; و آشكار ساختن گناه و خطا موجب خواری و پستی می گردد و پوشاندن و آشكار نكردن خطا و گناه موجب آمرزش آن خواهد بود.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : مَنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلی مایُكَفِّرُ بِهِ ذُنُوبَهُ، فَلْیَكْثُرْ مِنْ الصَّلوهِ عَلی مُحَمَّد وَآلِهِ، فَإنَّها تَهْدِمُ الذُّنُوبَ هَدْماً.

«بحارالأنوار، ج 91، ص 47، ح 2»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: كسی كه توان جبران گناهانش را ندارد، زیاد بر حضرت محمّد و اهل بیتش(علیهم السلام)صلوات و درود فرستد، كه همانا گناهانش ـ اگر حقّ الناس نباشد ـ محو و نابود گردد.

و قال الامام الرّضا - علیه السلام - : الصَّلوهُ عَلی مُحَمَّد وَ آلِهِ تَعْدِلُ عِنْدَاللهِ عَزَّ وَ جَلَّ التَّسْبیحَ وَالتَّهْلیلَ وَالتَّكْبیرَ.

«أمالی شیخ صدوق ص 68»

امام رضا - علیه السلام - فرمود: فرستادن صلوات و تحیّت بر حضرت محمّد و اهل بیت آن حضرت (علیهم السلام) در پیشگاه خداوند متعال، پاداش گفتن «سبحان الله، لا إله إلاّ الله، الله اكبر» را دارد.

أنَّهُ سُئِلَ مَا الْعَقْلُ؟ فَقالَ - علیه السلام - : التَّجَرُّعُ لِلْغُصَّهِ، وَ مُداهَنَهُ الاْعْداءِ، وَ مُداراهُ الاْصْدِقاءِ.

«أمالی شیخ صدوق، ص 233، ح 17»

از امام رضا - علیه السلام - سؤال شد كه عقل و هوشیاری چگونه است؟ امام رضا - علیه السلام - در جواب فرمود: تحمّل مشكلات و ناملایمات، زیرك بودن و حركات دشمن را زیر نظر داشتن، مدارا كردن با دوستان می باشد( كه اختلاف نظرها سبب فتنه و آشوب نشود )

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : شیعَتُنا المُسَّلِمُونَ لاِمْرِنا، الْآخِذُونَ بِقَوْلِنا، الْمُخالِفُونَ لاِعْدائِنا، فَمَنْ لَمْ یَكُنْ كَذلِكَ فَلَیْسَ مِنّا.

«جامع أحادیث الشّیعه، ج 1، ص 171، ح 234»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: شیعیان ما كسانی هستند كه تسلیم امر و نهی ما باشند، گفتار ما را سرلوحه زندگی ـ در عمل و گفتار ـ خود قرار دهند، مخالف دشمنان ما باشند و هر كه چنین نباشد از ما نیست.

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : رَحِمَ اللهُ عَبْداً أحْیی أمْرَنا، قیلَ: كَیْفَ یُحْیی أمْرَكُمْ؟وَ قالَ - علیه السلام - : یَتَعَلَّمُ عُلُومَنا وَیُعَلِّمُها النّاسَ.

«بحارالأنوار، ج 2، ص 30، ح 13»

امام رضا- علیه السلام - فرمود: رحمت خدا بر كسی باد كه أمر ما را زنده نماید، سؤال شد: چگونه؟ حضرت پاسخ داد: علوم ما را فرا گیرد و به دیگران بیاموزد

می دونی بهترین بندگان خدا چه کسانی هستند؟ خوشبختانه این سوال از امام رضا علیه السلام پرسیده شد . جوابشونو با هم بخونیم:

سئل علیه السلام عن خیـار العبـاد؟ فقــال(ع): الذیـن اذا احسنوا استبشروا, و اذا اساووا استغفروا و اذا اعطوا شکـروا, و اذا ابتلو صبروا, و اذا غضبوا عفوا.

از امام رضـا(ع) دربـاره بهتـریـن بنـدگـان سـوال شـد. فـرمـود: آنان که هر گاه نیکـى کنند خـوشحال شوند, و هرگاه بدى کنند آمرزش خـواهند, و هر گاه عطا شـوند شکر گزارند و هر گاه بلا بینند صبر کنند, وهر گاه خشم کنند در گذرند.

تحف العقول,ص 445.

سئل الـرضـا (ع) عن السفله فقـال (ع):من کان له شىء یلهیه عن الله.

از امام رضا(ع) سوال شد: سفله کیست؟ فـرمـود: آن که چیزى دارد که از (یـاد) خـدا بـازش دارد.

تحف العقول, ص 442.

امام رضا (ع ) :و لا تصلی خلف فاجر و لایقتدی الا باهل الولایة

پشت سر آدم فاجر نماز نخوان ، اقتدا فقط بر شخص اهل ولایت اهل بیت عصمت و طهارت جایز است .

( تحف العقول ، ص 308 )

علت نماز جماعت

امام رضا (ع ) :انما جعلت الجماعة لئلا یکون الاخلاص والتوحید و الاسلام و العبادة لله الاظاهرا مکشوفا مشهورا

نماز جماعت قرار داده شده است ، تا اخلاص و یگانگی و اسلام و عبادت برای خداوند آشکار، باز و ظاهرباشد.

( وسائل الشیعه ، ج 5، ص .372 بحار الانوار، ج ,88 ص 12 )

اَلْحِمَّصُ جَيِّدٌ لِوَجَعِ الظَّهْرِ؛

نخود براى كمر درد مفيد است.

كافى، ج 6، ص 343، ح 4

لِبَعْضِ قَهارِمَتِهِ ـ : اِسْتَـكْثِروا لَنا مِنَ الباذَنـْجانِ، فَاِنَّهُ حارٌّ فى وَقْتِ الْبَرْدِ، بارِدٌ فى وَقْتِ الْحَرِّ، مُعْتَدِلٌ فِى الاَْوقاتِ كُلِّها جَيِّدٌ فى كُلِّ حالٍ؛

به يكى از پيشكاران خود ـ : براى ما، بادمجان زياد تهيه كنيد، چرا كه در هنگام سرما، گرم و در هنگام گرما، سرد است، در همه اوقات، معتدل و در هر حال، خوب است.

طب الائمة، ص 139

يَنْبَغى اَنْ تَحْذَرَ… اَنْ تَجْمَعَ فى جَوفِكَ الْبَيضَ وَ السَّمَكَ فى حالٍ واحِدَةٍ، فَاِنَّهااِذَا اجْتَمَعا وَلَّدا القُولَنْجَ و رياحَ الْبَواسيرِ، وَ وَجَعَ الاَْضْراسِ؛

بپرهيز از اين كه… تخم‏مرغ و ماهى را هم‏زمان بِخورى، چرا كه هرگاه اين دو با يكديگر خورده شوند، قولنج، باد بواسير و دندان درد مى‏آورند.

حياة الامام الرضا، ج 1، ص 222

كَثْرَةُ اَكْلِ الْبَيْضِ وَ اِدْمانُهُ يورِثُ الطُّحالَ وَ رياحا فى رَأسِ الْمَعِدَةِ وَ الاِْمْتِلاءُ مِنَ الْبَيْضِ الْمَسْلوقِ يورِثُ الرَّبوَ وَ الاِْبْتِهارَ؛

زياد خوردن تخم مرغ و معتاد شدن به آن، بيمارى ورم طحال مى‏آورد و ايجاد كننده بادهايى در سرِ معده است و زياد خوردن تخم‏مرغ آب پز، نفَس تنگى و نفَس بريدگى مى‏آورد.

بحارالأنوار، ج 59، ص 321

امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام در مورد خواص برخی خوراکی ها فرموده اند:

خواص انجیر:

اَلتّينُ يَذهَبُ بِالبَخرِ وَيَشُدُّ العَظمَ وَيُنبِتُ الشَّعرَ وَيَذهَبُ بِالدّاءِ وَلايُحتاجُ مَعَهُ إِلى دَواءٍ؛

انجير بوى بد دهان را برطرف، استخوانها را محكم، رويش مو را زياد، بيمارى را برطرف مى كند و با وجود آن احتياجى به دارو نيست.

وسائل الشيعه، ج17، ص133، ح1

الحسن بن الجهم : قُلتُ لِأَبِي الحَسَنِ عليه ‏السلام : لا تَنسَني مِنَ الدُّعاءِ .

قالَ : (أ)وَتَعلَمُ أنّي أنساكَ ؟

فَتَفَكَّرتُ في نَفسي وقُلتُ : هُوَ يَدعو لِشيعَتِهِ وأنَا مِن شيعَتِهِ ، قُلتُ : لا ، لا تَنساني .

قالَ : وكَيفَ عَلِمتَ ذلِكَ ؟

قُلتُ : إنّي مِن شيعَتِكَ ، وإنَّكَ لَتَدعو لَهُم .

فَقالَ : هَل عَلِمتَ بِشَيءٍ غَيرِ هذا ؟

قُلتُ : لا .

قالَ : إذا أرَدتَ أن تَعلَمَ ما لَكَ عِندي فَانظُر (إلى) ما لي عِندَكَ . حديث

حسن بن جَهْم نقل می کند : به امام رضا عليه ‏السلام گفتم : مرا از دعا فراموش مكنی .

حضرت فرمود : «گمان مى ‏كنى كه من فراموشت مى‏ كنم ؟.»

اندكى در خودم انديشيدم و با خود گفتم : او براى شيعيانش دعا مى‏كند و من نيز از شيعيانش هستم . آن‏گاه گفتم : نه ، فراموشم نمى ‏كنی .

فرمود : «از كجا فهميدى ؟

گفتم : من از شيعيانت هستم و تو برايشان دعا مى ‏كنى .

فرمود : «آيا متوجّه چيز ديگرى جز اين شدى ؟».

گفتم : نه .

فرمود : «هرگاه خواستى بدانى كه نزد من چه جايگاهى دارى ، ببين من نزدت چه جايگاهى دارم.»

اصول کافی جلد چهارم ص 270

——-

بعضی ها از این فرمول استفاده می کنند تا بفهمند مشمول دعای امام زمانشان هستند؟ و اینکه در نزد امام زمان عج چه جایگاهی دارند

بعضی ها فقط جمعه ها شاید موقع دعای ندبه شاید وقت غروب حالا بین تمام دلمشغولی ها یک یادی هم از امام زمان می کنند اما بعضی ها همیشه به یاد امام زمان هستند موقع امتحان وقتی موقعیت تقلب دارند شرم می کنند توی بازار وقتی موقعیت کلاه گذاشتن سر مردم را دارند شرم می کنند موقع نماز اول وقت وقتی بی حوصله اند و برای نماز می خواهند تنبلی کنند شرم می کنند بعضی ها وقتی عصبانی هستند و می خواهند حرفی بزنند که .. شرم می کنند بعضی ها …

بعضی ها همیشه در قلب امام زمان جایگاه بلندی دارند

امام رضا علیه السلام می فرماید:

«بر شما باد به نماز شب،

هیچ بنده ای نیست که آخر شب بیدار شود و هشت رکعت نماز شب و دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر بخواند و در قنوت آن هفتاد بار استغفار کند، مگر اینکه خداوند او را از عذاب قبر و آتش پناه داده و عمر او را طولانی کرده و به زندگی او گشایش می دهد»

بحارالانوار، ج 87، ص 161.

قالَ(صلى الله علیه وآله): اَوْصانى رَبّى بِتِسْع: اَوْصانى بِالاْخْلاصِ فِى السِّرِّ وَ الْعَلانِیَهِ، وَالْعَدْلِ فِى الرِّضا وَ الْغَضَبِ، وَالْقَصْدِ فِى الْفَقْرِ وَ الْغِنى، وَاَنْ أعْفُوَ عَمَّنْ ظَلَمَنى، وَأعطِیَ مَنْ حَرَمَنى، وَأصِلَ مَنْ قَطَعَنى، وَاَنْ یَكُونَ صُمْتى فِكْراً، وَمَنْطِقى ذِكْراً، وَنَظَرى عِبْراً.

فرمود: پروردگار متعال، مرا به 9 چیز سفارش نمود: اخلاص در آشكار و پنهان، دادگرى در خوشنودى و خشم، میانه روى در نیاز و توانمندى، بخشیدن كسى كه در حقّ من ستم روا داشته است، كمك به كسى كه مرا محروم گردانده، دیدار خویشاوندانى كه با من قطع رابطه نموده اند، و این كه خاموشیم اندیشه و سخنم، یادآورى خداوند; و نگاهم عبرت و پند باشد.

أعیان الشّیعه، ج 1، ص 300، بحارالأنوار: ج 74، ص 139، ضمن ح 1.

قالَ(صلى الله علیه وآله): وَعَظَنی جِبْرئیلُ(علیه السلام): یا مُحَمَّدُ ، أحْبِبْ مَنْ شِئْتَ فَإنَّكَ مُفارِقُهُ، وَاعْمَلْ ما شِئْتَ فَإنَّكَ مُلاقیهِ.

فرمود: جبرئیل مرا موعظه و نصحیت كرد: با هر كس كه خواهى دوست باش، بالأخره بین تو و او جدائى خواهد افتاد. هر چه خواهى انجام ده، ولى بدان نتیجه و پاداش آنرا خواهى گرفت.

أمالى طوسى : ج 2، ص 203، بحارالأنوار: ج 68، ص 188، ح 54.

قالَ(صلى الله علیه وآله): سادَهُ النّاسِ فِى الدُّنْیا الأسْخِیاء، سادَهُ النّاسِ فِى الاخِرَهِ الاْتْقِیاء.

فرمود: سرور و سیّد مردم در دنیا افراد سخاوتمند خواهند بود، و سیّد و سرور انسان ها در قیامت پرهیزكاران مى باشند.

عیان الشّیعه: ج 1، ص 302، بحارالأنوار: ج 68، ص 350، ح 1.

قالَ(صلى الله علیه وآله): كُلُّ عَیْن باكِیَهٌ یَوْمَ الْقِیامَهِ إلاّ ثَلاثَ أعْیُن: عَیْنٌ بَكَتْ مِنْ خَشْیَهِ اللّهِ ، وَعَیْنٌ غُضَّتْ عَنْ مَحارِمِ اللّهِ، وَعَیْنٌ باتَتْ ساهِرَهً فى سَبیلِ اللّهِ.

فرمود: تمامى چشم ها در روز قیامت گریانند، مگر سه دسته:

1 ـ آن چشمى كه به جهت خوف و ترس از عذاب خداوند گریه كرده باشد.

2 ـ چشمى كه از گناهان و موارد خلاف بسته و نگاه نكرده باشد.

3 ـ چشمى كه شبها در عبادت و بندگى خداوند متعال بیدار بوده باشد.

كافى: ج 2، ص 658، ح 3، بحارالأنوار: ج 7، ص 302، ح 53.

قالَ(صلى الله علیه وآله): مَنْ وَقَّرَ ذا شَیْبَه فِى الاْسْلامِ أمَّنَهُ اللّهُ مِنْ فَزَعِ یَوْمِ الْقِیامَهِ.

فرمود: هر كس بزرگ سال مسلمانى را گرامى دارد و احترام نماید، خداوند او را در قیامت از سختى ها و مشكلات در أمان مى دارد.

جامع الأحادیث: ج 3، ص 89، ح 35، مستدرك الوسائل: ج 2، ص 66، ح 1422.

قالَ(صلى الله علیه وآله): لا یَمْرُضُ مُؤْمِنٌ وَلا مُؤْمِنَهٌ إلاّ حَطّ اللّهُ بِهِ خَطایاهُ.

فرمود: هیچ مؤمن و مؤمنه اى مریض نمى گردد مگر آن كه خطاها و لغزش هایش پاك و بخشوده مى شود.

مستدرك الوسائل: ج 7، ص 194، ح 8010.

قالَ(صلى الله علیه وآله): اَلصَّدقَهُ بِعَشْر، وَ الْقَرْضُ بِثَمانِیَهَ عَشَرَ، وَ صِلَهُ الرَّحِمِ بِأرْبَعَهَ وَ عِشْرینَ.

فرمود: پاداش و ثواب دادنِ صدقه ده برابر درجه، و دادن قرض الحسنه هیجده درجه، و انجام صله رحم بیست و چهار درجه افزایش خواهد داشت.

أمالى طوسى: ج 2، ص 132، بحارالأنوار: ج 71، ص 192، ح 12.

قالَ(صلى الله علیه وآله): اَلْمَرْءُ عَلى دینِ خَلیلِهِ، فَلْیَنْظُر أحَدُكُمْ مَنْ یُخالِطُ.

فرمود: انسان بر روش و اخلاق دوستش پرورش مى یابد و شناخته مى شود، پس متوجّه باشید با چه كسى دوست و همنشین مى باشید.

أعیان الشّیعه: ج 1، ص 301.

قالَ(صلى الله علیه وآله): حَسِّنُوا أخْلاقَكُمْ، وَ ألْطِفُوا جیرانَكُمْ، وَ أكْرِمُوا نِسائَكُمْ، تَدْخُلُوا الْجَنّهَ بِغَیْرِ حِساب.

فرمود: رفتار و اخلاق خود را نیكو سازید، نسبت به همسایگان با ملاطفت و محبّت برخورد نمائید، زنان و همسران خود را گرامى دارید تا بدون حساب وارد بهشت گردید.

مستدرك الوسائل: ج 14، ص 270، ح 16685.

قالَ(صلى الله علیه وآله): مَنْ اَصابَ مِنْ إمْرَأه نَظْرَهً حَراماً، مَلاَاللّهُ عَیْنَیْهِ ناراً.

فرمود: هركس نگاه حرامى به زن نامحرمى بیفكند، خداوند چشم هاى او را پر از آتش مى گرداند.

ثواب الأعمال: ص 211، ح 1، بحارالأنوار: ج 46، ص 100، ح 88.

قالَ(صلى الله علیه وآله): حُبُّ الْجاهِ وَ الْمالِ یُنْبِتُ النِّفاقَ فِى الْقَلْبِ، كَما یُنْبِتُ الْماءُ الْبَقْلَ.

فرمود: علاقه نسبت به ریاست و ثروت سبب روئیدن نفاق در قلب و درون خواهد شد، همان طورى كه آب و باران سبب روئیدن سبزیجات مى باشند.

تنبیه الخواطر، معروف به مجموعه ورّام: ص 264.

قالَ(صلى الله علیه وآله): عَجِبْتُ لِمَنْ یَحْتَمى مِنَ الطَّعامِ مَخافَهَ الدّاءِ، كَیْفَ لایَحْتمى مِنَ الذُّنُوبِ، مَخافَهَ النّارِ.

فرمود: تعجّب دارم از كسانى كه نسبت به خورد و خوراك خود اهمیّت مى دهند تا مبادا مریض شوند ولیكن اهمیّتى نسبت به گناهان نمى دهند و باكى از آتش سوزان جهنّم ندارند.

بحارالأنوار: ج 70، ص 347، ح 34.

قالَ(صلى الله علیه وآله): صَدَقَهُ السِّرِّ تُطْفِىءُ الْخَطیئَهَ، كَما تُطْفِىءُ الماءُ النّارَ، وَتَدْفَعُ سَبْعینَ باباً مِنَ الْبَلاءِ.

فرمود: صدقه اى كه محرمانه و پنهانى داده شود سبب پاكى گناهان مى باشد، همان طورى كه آب، آتش را خاموش مى كند، همچنین صدقه هفتاد نوع بلا و آفت را بر طرف مى نماید.

مستدرك الوسائل: ج 7، ص 184، ح 7984.

قالَ(صلى الله علیه وآله): إنَّ اللّهَ عَزَّ وَجَلَّ لَیُبْغِضُ الْمُؤْمِنَ الضَّعیفِ الَّذی لادینَ لَهُ، فَقیلَ: وَما الْمُؤْمِنُ الضَّعیفُ الَّذی لا دینَ لَهُ؟ قالَ: اَلذّی لا یَنْهى عَنِ الْمُنْكَرِ.

فرمود: همانا خداوند دشمن دارد آن مؤمنى را كه ضعیف و بى دین است، سؤال شد: مؤمن ضعیف و بى دین كیست؟ پاسخ داد: كسى كه نهى از منكر و جلوگیرى از كارهاى زشت نمى كند.

وسائل الشّیعه: ج 16، ص 122، ح 21139.

قالَ(صلى الله علیه وآله): مَنْ تَوَلّى عَمَلا وَهُوَیَعْلَمُ أنَّهُ لَیْسَ لَهُ بِأهْل، فَلْیتُبَّوَءُ مَقْعَدُهُ مِنَ النّارِ.

فرمود: هر كه ریاست و مسئولیتى را بپذیرد و بداند كه أهلیّت آن را ندارد، ـ در قبر و قیامت ـ جایگاه او پر از آتش خواهد شد.

تاریخ إلاسلام: ج 101ـ120، ص 285.

قالَ(صلى الله علیه وآله): لا تُشْبِعُوا، فَیُطْفأ نُورُ الْمَعْرِفَهِ مِنْ قُلُوبِكُمْ.

فرمود: شكم خود را از خوراك سیر و پر مگردانید، چون كه سبب خاموشى نور عرفان و معرفت ـ در افكار و ـ قلب هایتان مى گردد.

مستدرك الوسائل: ج 16، ص 218، ح 19646.

قالَ(صلى الله علیه وآله): مَنْ قَلَّ طَعامُهُ، صَحَّ بَدَنُهُ، وَ صَفا قَلْبُهُ، وَ مَنْ كَثُرَ طَعامُهُ سَقُمَ بَدَنُهَ وَ قَسا قَلْبُهُ.

فرمود: هر كه خوراكش كمتر باشد بدنش سالم و قلبش با صفا خواهد بود، و هر كس خوراكش زیاد باشد امراض جسمى بدنش و كدورت، قلبش را فرا خواهد گرفت.

تنبیه الخواطر، معروف به مجموعه ورّام: ص 548، بحارالأنوار: ج 59، ص 268، ح 53.

قالَ(صلى الله علیه وآله): مَنْ تَزَوَّجَ إمْرَأهً لِمالِها وَكَلَهُ اللّهُ إلَیْهِ، وَمَنْ تَزَوَّجَها لِجَمالِها رَأى فیها ما یَكَرَهُ، وَمَنْ تَزَوَّجَها لِدینِها جَمَعَ اللّهُ لَهُ ذلِكَ.

فرمود: هر كس زنى را به جهت ثروتش ازدواج كند خداوند او را به همان واگذار مى نماید، و هر كه با زنى به جهت زیبائى و جمالش ازدواج كند خوشى نخواهد دید، و كسى كه با زنى به جهت دین و ایمانش تزویج نماید خداوند خواسته هاى او را تأمین مى گرداند.

تهذیب الأحكام: ج 7، ص 399، ح 5.

قالَ(صلى الله علیه وآله): مَنْ زارَ عالِماً فَكَأنَّما زارَنی، وَمَنْ صافَحَ عالِماً فَكأنَّما صافَحَنی، وَمَنْ جالَسَ عالِماً فَكَأنَّما جالَسَنی، وَمَنْ جالَسَنی فِى الدُّنْیا أجْلَسْتُهُ مَعى یَوْمَ الْقِیامَهِ.

فرمود: هر كس به دیدار و زیارت عالم و دانشمندى برود مثل آن است كه مرا زیارت كرده، هر كه با دانشمندى دست دهد و مصافحه كند مثل آن كه با من مصافحه نموده، هر شخصى همنشین دانشمندى گردد مثل آن است كه با من مجالست كرده، و هر كه در دنیا با من همنشین شود، در آخرت همنشین من خواهد گشت.

مستدرك الوسائل: ج 17، ص 300، ح 21406.

قالَ(صلى الله علیه وآله): اَلْعالِمُ بَیْنَ الْجُهّالِ كَالْحَىّ بَیْنَ الاْمْواتِ، وَإنَّ طالِبَ الْعِلْمِ یَسْتَغْفِرُلَهُ كُلُّ شَیء حَتّى حیتانِ الْبَحْرِ، وَهَوامُّهُ، وَسُباعُ الْبَرِّ وَأنْعامُهُ، فَاطْلُبُوا الْعِلْمَ، فَإنّهُ السَّبَبُ بَیْنَكُمْ وَبَیْنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ، وَإنَّ طَلَبَ الْعِلْمِ فَریضَهٌ عَلى كُلِ مُسْلِم.

فرمود: دانشمندى كه بین گروهى نادان قرار گیرد همانند انسان زنده اى است بین مردگان، و كسى كه در حال تحصیل علم باشد تمام موجودات برایش طلب مغفرت و آمرزش مى كنند، پس علم را فرا گیرید چون علم وسیله قرب و نزدیكى شما به خداوند است، و فراگیرى علم، بر هر فرد مسلمانى فریضه است.

بحارالأنوار: ج 1، ص 172، ح 25.

قالَ(صلى الله علیه وآله): سَیَأتی زَمانٌ عَلى اُمتَّی یَفِرُّونَ مِنَ الْعُلَماءِ كَما یَفِرُّ الْغَنَمُ مِنَ الذِّئْبِ، إبْتَلاهُمُ اللّهُ بِثَلاثَهِ أشْیاء: الاْوَّلُ: یَرَفَعُ الْبَرَكَهَ مِنْ أمْوالِهِمْ، وَالثّانی: سَلَّط اللّهُ عَلَیْهِمْ سُلْطاناً جائِراً، وَالثّالِثُ: یَخْرُجُونَ مِنَ الدُّنْیا بِلا إیمان.

فرمود: زمانى بر امّت من خواهد آمد كه مردم از علماء گریزان شوند همان طورى كه گوسفند از گرگ گریزان است، خداوند چنین جامعه اى را به سه نوع عذاب مبتلا مى گرداند:

1 ـ بركت و رحمت خود را از اموال ایشان برمى دارد.

2 ـ حكمفرمائى ظالم و بى مروّت را بر آن ها مسلّط مى گرداند.

3 ـ هنگام مرگ و جان دادن، بى ایمان از این دنیا خواهند رفت.

مستدرك الوسائل: ج 11، ص 376، ح 13301.

قالَ(صلى الله علیه وآله): یَأتی عَلىَ النّاسِ زَمانٌ، الصّابِرُ مِنْهُمْ عَلى دینِهِ كَالْقابِضِ عَلىَ الْجَمَرِ.

فرمود: زمانى بر مردم خواهد آمد كه صبر نمودن در برابر مسائل دین ـ و عمل به دستورات آن ـ همانند در دست گرفتن آتش گداخته است.

أمالى طوسى: ج 2، ص 92، بحارالأنوار: ج 28، ص 47، ح 9.

قالَ(صلى الله علیه وآله): ما مِنْ هُدْهُد إلاّ وَ فی جِناحِهِ مَكْتُوبٌ بِالِسّرْیانیَّهِ «آلُ مُحَمَّد خَیْرُ الْبَریَّهِ».

فرمود: هیچ پرنده اى به نام هدهد وجود ندارد مگر آن كه روى بال هایش به لغت سریانى نوشته شده است: آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) بهترین مخلوق روى زمین مى باشند.

أمالى طوسى: ج 1، ص 360، بحارالأنوار: ج 27، ص 261، ح 2.

قالَ(صلى الله علیه وآله): مَنْ أنْظَرَ مُعْسِراً، كانَ لَهُ بِكُلِّ یَوْم صَدَقَهٌ.

فرمود: هر كس بدهكار ناتوانى را مهلت دهد براى هر روزش ثواب صدقه در راه خدا مى باشد.

أعیان الشّیعه: ج 1، ص 305، بحارالأنوار: ج 100، ص 151، ح 17.

فرمود: كسى اظهار تواضع و فروتنى نكرده، مگر آن كه خداوند متعال او را رفعت و عزّت بخشیده است.

أمالى طوسى: ج 1، ص 56، بحارالأنوار: ج 72، ص 120، ح 7.

قالَ(صلى الله علیه وآله): مَنْ وَجَدَ كَسْرَهً اَوْ تَمْرَهً فَأكَلَهَا لَمْ یُفارِقْ جَوْفَهُ حَتّى یَغْفِرَاللّهُ لَهُ.

فرمود: هر كس تكّه اى نان یا دانه اى خرما در جائى ببیند، و آن را بردارد و میل كند، مورد رحمت و مغفرت خداوند قرار مى گیرد.

أمالى صدوق: ص 246، ح 14، بحارالأنوار: ج 63، ص 430، ح 12.

قالَ(صلى الله علیه وآله): عَلَیْكُمْ بِمَكارِمِ الاْخْلاقِ، فَإنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ بَعَثَنی بِها، وَ إنَّ مِنْ مَكارِمِ الاْخْلاقِ: أنْ یَعْفُوَالرَّجُلُ عَمَّنْ ظَلَمَهُ، وَ یُعْطِیَ مَنْ حَرَمَهُ، وَ یَصِلَ مَنْ قَطَعَهُ، وَ أنْ یَعُودَ مَنْ لایَعُودُهُ.

فرمود: بر شما باد رعایت مكارم اخلاق، كه خداوند مرا بر آن ها مبعوث نمود، و ـ بعضى از ـ آن ها عبارتند از: كسى كه بر تو ظلم كند ـ به جهت غرض شخصى ـ او را ببخش، كسى كه تو را نسبت به چیزى محروم گرداند كمكش نما، با شخصى كه با تو قطع دوستى كند رابطه دوستى داشته باش، شخصى كه به دیدار تو نیاید به دیدارش برو.

أمالى طوسى: ج 2، ص 92، بحارالأنوار: ج 66، ص 375، ح 24.

فرمود: هنگامى كه بدن مرده را در قبر قرار دهند، چنانچه عذاب از بالاى سر بخواهد وارد شود تلاوت قرآنش مانع عذاب مى گردد و چنانچه از مقابل وارد شود صدقه و كارهاى نیك مانع آن مى باشد. و چنانچه از پائین پا بخواهد وارد گردد، رفتن به سوى مسجد مانع آن خواهد گشت.

مسكّن الفؤاد شهید ثانى: ص 50، س 1.

قالَ(صلى الله علیه وآله): بَكِرُّوا بِالصَّدَّقَهِ، فَإنَّ الْبَلاءَ لا یَتَخَطاّها.

فرمود: صبحگاهان حركت و كار خود را با دادن صدقه شروع نمائید چون كه بلاها و آفت ها را بر طرف مى گرداند.

أمالى طوسى: ج 1، ص 157، بحارالانوار: ج 93، ص 177، ح 8.

قالَ(صلى الله علیه وآله): إذا تَلاقَیْتُمْ فَتَلاقُوا بِالتَّسْلیمِ وَ التَّصافُحِ، وَ إذا تَفَرَّقْتُمْ فَتَفَرَّقُوا بِإلاسْتِغْفارِ

فرمود: هنگام بر خورد و ملاقات با یكدیگر سلام و مصافحه نمائید و موقع جدا شدن براى همدیگر طلب آمرزش كنید.

أمالى طوسى: ج 1، ص 219، بحارالأنوار: ج 73، ص 4، ح 13.

قالَ(صلى الله علیه وآله): إنَّ أعْجَزَ النّاسِ مَنْ عَجَزَعَنِ الدُّعاءِ، وَ إنَّ أبْخَلَ النّاسِ مَنْ بَخِلَ بِالسَّلامِ.

فرمود: عاجز و ناتوان ترین افراد كسى است كه از دعا و مناجات با خداوند ناتوان و محروم باشد، و بخیل ترین اشخاص كسى خواهد بود كه از سلام كردن خوددارى نماید.

أمالى طوسى: ج 1، ص 87، بحارالأنوار: ج 90، ص 291، ح 11.

قالَ (صلى الله علیه وآله): ثَلاثَهٌ مِنَ الذُّنُوبِ تُعَجَّلُ عُقُوبَتُها وَلا تُؤَخَّرُ إلى الاخِرَهِ: عُقُوقُ الْوالِدَیْنِ، وَالْبَغْیُ عَلَى النّاسِ، وَكُفْرُ الاْحْسانِ.

فرمود : عقاب و مجازات سه دسته از گناهان زودرس مى باشد و به قیامت كشانده نمى شود: ایجاد ناراحتى براى پدر و مادر، ظلم در حقّ مردم، ناسپاسى در مقابل كارهاى نیك دیگران.

أمالى طوسى: ج 1، ص 13، بحارالأنوار: ج 70، ص 373، ح 7.

قالَ(صلى الله علیه وآله): ثَلاثَهٌ أخافُهُنَّ عَلى اُمتَّى: ألضَّلالَهُ بَعْدَ الْمَعْرِفَهِ، وَمُضِلاّتُ الْفِتَنِ، وَشَهْوَهُ الْبَطْنِ وَ الْفَرْجِ.

فرمود: در سه چیز براى امّت خود احساس خطر مى كنم: گمراهى، بعد از آن كه هدایت و معرفت پیدا كرده باشند. گمراهى ها و لغزش هاى به وجود آمده از فتنه ها. مشتهیات شكم، و آرزوهاى نفسانى و شهوت پرستى.

أمالى طوسى: ج 1، ص 158، بحارالأنوار: ج 10، ص 368، ح 15.

قالَ(صلى الله علیه وآله): شَرُّالنّاسِ مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْیاهُ، وَ شَرٌّ مِنْ ذلِكَ مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْیا غَیْرِهِ.

فرمود: بدترین افراد كسى است كه آخرت خود را به دنیایش بفروشد و بدتر از او آن كسى خواهد بود كه آخرت خود را براى دنیاى دیگرى بفروشد.

من لا یحضره الفقیه: ج 4، ص 353، ح 5762 چاپ جامعه مدرّسین.

وَ قالَ(صلى الله علیه وآله): یا عَلىّ! اِفْتَحْ طَعامَكَ بِالْمِلْحِ، فَإنَّ فیهِ شِفاءٌ مِنْ سَبْعینَ داء، مِنْها: الْجُنُونُ وَ الْجُذامُ وَ الْبَرَصُ وَ وَجَعُ الْحَلْقِ وَ الاْضْراسِ وَ وَجَعُ الْبَطْنِ.

رسول خدا (صلى الله علیه وآله) به امام علىّ (علیه السلام) فرمود: غذاى خود را با (تناول نمودن كمى) نمك شروع نما، همانا كه در آن درمان و شفاء هفتاد نوع بلا و آفت خواهد بود، كه دیوانگى، پیسى، جُذام، درد و ناراحتى هاى حلق، دندان ها; و شكم و معده از آنها مى باشد.

محاسن برقى: ص 593، ح 110، بحار: ج 63، ص 398، ح 20.

قالَ(صلى الله علیه وآله): یا أباذَر، اَلدُّنْیا سِجْنُ الْمُؤْمِن وَ جَنَّهُ الْكافِرِ، وَ ما أصْبَحَ فیها مُؤْمِنٌ إلاّ وَ هُوَ حَزینٌ، وَ كَیْفَ لایَحْزُنُ الْمُؤْمِنُ وَ قَدْ أوَعَدَهُ اللّهُ أنَّهُ وارِدٌ جَهَنَّمَ.

فرمود: اى ابوذر، دنیا زندان مؤمن و بهشت كافران است، مؤمن همیشه محزون و غمگین مى باشد، چرا چنین نباشد و حال آن كه خداوند به او - در مقابل گناهان و خطاهایش - وعده مجازات و دخول جهنّم را داده است.

أمالى طوسى: ج 2، ص 142، بحارالأنوار: ج 74، ص 80، ح 3.

قالَ (صلى الله علیه وآله) لِعَلىّ(علیه السلام): أنَا رَسُولُ اللّهِ الْمُبَلِّغُ عَنْهُ، وَأنْتَ وَجْهُ اللّهِ وَالْمُؤْتَمُّ بِهِ، فَلا نَظیر لى إلاّ أنْتَ، وَلا مِثْلَ لَكَ إلاّ أنَا.

رسول خدا (صلى الله علیه وآله) به امام علىّ (علیه السلام) فرمود: من رسول خدا هستم، كه از طرف او تبلیغ و هدایت مى نمایم; و تو وجه اللّه مى باشى، كه امام و مقتداى (بندگان خدا) خواهى بود، پس نظیرى براى من وجود ندارد مگر تو; و همانند تو نیست مگر من.

تأویل الآیات الظاهره: ص 549، س 5; و تفسیر البرهان: ج 4، ص 184، س 26.

بَیْنَما رَسُولُ اللّهِ (صلى الله علیه وآله) جا لِسٌ فِى الْمَسْجِدِ، إذْدَخَلَ رَجُلٌ فَقامَ یُصَلّى، فَلَمْ یُتِمَّ رُكُوعَهُ وَ لا سُجُودَهُ، فَقالَ: نَقَرَ كَنَقْرِ الْغُرابِ، لَئِنْ ماتَ هذا وَ هكَذا صَلوتُهُ لَیَمُوتُنَّ عَلى غَیْرِ دینی.([3])

رسول خدا (صلى الله علیه وآله) در مسجد نشسته بود كه شخصى وارد شد و مشغول خواندن نماز شد و ركوع و سجودش را كامل انجام نمى داد و عجله و شتاب مى كرد. حضرت فرمود: كار این شخص همانند كلاغى است كه منقار بر زمین مى زند، اگر با این حالت از دنیا برود بر دین من نمرده است.

وسائل الشّیعه: ج 4، ص 31، ح 4434.

قالَ (صلى الله علیه وآله): مَنْ مَشى إلى مَسْجِد مِنْ مَساجِدِ اللّهِ، فَلَهُ بِكُّلِ خُطْوَه خَطاها حَتّى یَرْجِعَ إلى مَنْزِلِهِ، عَشْرُ حَسَنات، وَ مَحى عَنْهُ عَشْرُ سَیِّئات، وَ رَفَعَ لَهُ عَشْرُ دَرَجات.

فرمود: هر كس قدمى به سوى یكى از مساجد خداوند بردارد، براى هر قدم ثواب ده حسنه مى باشد تا برگردد به منزل خود، و ده خطا از لغزش هایش پاك مى شود، همچنین در پیشگاه خداوند ده درجه ترفیع مى یابد.

عقاب الأعمال: ص 343، س 14، وسائل الشّیعه: ج 5، ص 201، ح 6328

قال رَسُولُ اللّهِ (صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ) : لا تُضَیِّعُوا صَلاتَكُمْ، فَإنَّ مَنْ ضَیَّعَ صَلاتَهُ، حُشِرَ مَعَ قارُونَ وَهامانَ، وَكانَ حَقّاً عَلىِ اللّهِ أنْ یُدْخِلَهُ النّارَ مَعَ الْمُنافِقینَ.

پیامبر مكرم اسلام (صلی الله علیه و آله) فرمود: نماز را سبك و ناچیز مشمارید، هر كس نسبت به نمازش بى اعتنا باشد و آنرا سبك و ضایع گرداند همنشین قارون و هامان خواهد گشت و حقّ خداوند است كه او را همراه منافقین در آتش داخل نماید.

وسائل الشّیعه: ج 4، ص 30، ح 4431.

رسول اکرم (صلّی الله علیه وآله وسلم) :

لکلّ شی ء طریق و طریق الجنّه العلم؛

هر چیزى راهى دارد و راه بهشت دانش است.

نهج الفصاحه

رسول اکرم (صلّی الله علیه وآله وسلم) :

لو خفتم اللَّه تعالى حقّ خیفته لعلمتم العلم الّذی لا جهل معه، و لو عرفتم اللَّه تعالى حقّ معرفته لزالت لدعائکم الجبال؛

اگر از خدا چنانچه شایسته ترسیدن از اوست، ترس داشتید علمى که به جهل آمیخته نیست نصیبتان می شد و اگر خدا را چنان که شایسته شناختن اوست، می شناختید به دعاى شما کوهها جابجا می شد.

نهج الفصاحه

رسول اکرم (صلّی الله علیه وآله وسلم) :

لو کان العلم معلّقا بالثّریّا لتناوله قوم من أبناء فارس؛

اگر علم به ثریا آویخته بود، گروهى از فرزندان فارس بدان مى رسیدند.

نهج الفصاحه

رسول اکرم (صلّی الله علیه وآله وسلم) :

لیس من أخلاق المؤمن التّملّق و لا الحسد إلّا فی طلب العلم؛

تملق و حَسد بر مؤمن روا نیست مگر در طلب علم.

نهج الفصاحه

رسول اکرم (صلّی الله علیه وآله وسلم) :

لیس منّی إلا عالم أو متعلّم؛

هیچ کس از من نیست به جز دانشمند یا دانش آموز.

نهج الفصاحه

رسول اکرم (صلّی الله علیه وآله وسلم) :

لا یشبع عالم من علمه حتّى یکون منتهاه الجنّه؛

عالم از علم خویش سیر نگردد تا سرانجام به بهشت رسد.

نهج الفصاحه

رسول اکرم (صلّی الله علیه وآله وسلم) :

ما استرذل اللَّه عبدا إلّا حطّ عنه العلم و الأدب؛

خدا بنده اى را پست نشمارد مگر آنکه علم و ادب را از او فرو گذارد.

نهج الفصاحه

رسول اکرم (صلّی الله علیه وآله وسلم) :

ما أتى اللَّه عالما علما إلّا أخذ علیه المیثاق أن لا یکتمه؛

خدا به عالمى علم نداده مگر آنکه از او پیمان گرفته که علم خویش را نهان ندارد.

نهج الفصاحه