على بن يقطين در عين حال كه وزير مقتدر هارون الرشيد بود، از شيعيان مخلص امام موسى بن جعفر عليه السلام به شمار مى رفت . با اينكه امام همكارى با ستمگران را جايز نمى دانست ، اما اشتغال بعضى افراد مورد اطمينان را در دستگاه ظالمان ضرورى مى دانست . يكى از آنها على بن يقطين بود، وى بارها از امام كاظم عليه السلام اجازه نداد و فرمود:

اين كار را نكن ! ما به شما علاقه داريم ، اشتغال تو در دربار خليفه مايه عزت برادران دينى تو (شيعه ) است . اميد است خداوند ناراحتى ها را به وسيله تو برطرف كند و آتش كينه دشمنان را خاموش سازد.

اى على بن يقطين ! كفاره خدمت در دربار ظالم ، نيكى به برادران دينى است .

سپس به وى فرمود:

تو يك چيز را براى من ضمانت كن ! من در مقابل سه چيز را ضمانت مى كنم .

اما آنچه تو بايد ضمانت كنى اين است كه هر وقت يكى از دوستان ما به تو مراجعه كرد، هر حاجتى داشت برطرف كنى و براى او احترام و عزت قايل شوى .

و اما آنچه من بايد ضامن شوم عبارتند از:

1. هيچوقت زندانى نشوى .

2. هرگز با شمشير دشمن كشته نشوى .

3. هيچ وقت فقر و تنگدستى نبينى .

اى على ! هر كس مؤ منى را شاد كند، مرحله اول خدا، مرحله دوم پيغمبر صلى الله عليه و آله و در مرحله سوم همه ما را خوشحال نموده است .(63)

63- بحار: ج 48، ص 136، و ج 75، ص 379 با اندكى تفاوت .