روزى امام موسى بن جعفر عليه السلام را در بغداد به يكى از كاخهاى با شكوه هارون وارد كردند.

هارون كه مست قدرت و سلطنت بود، به كاخ اشاره كرد و گفت :

اين كاخ از آن كيست ؟

- نظر هارون اين بود كه عظمت و جلال خويش را به رخ حضرت بكشد.-

امام با كمال بى اعتنايى به كاخ پرتجمل وى فرمود:

اين خانه ، خانه فاسقان است ؛ همان افرادى كه خداوند درباره آنها مى فرمايد:

به زودى كسانى را كه در روى زمين به ناحق كبر مى ورزند از (درك و فهم ) آيات خود منصرف مى سازم به طورى كه هرگاه آيات الهى ببينند ايمان نمى آورند و اگر راه هدايت و كمال ببينند آن را انتخاب نمى كنند. اما هرگاه راه گمراهى ببينند آن را پيش مى گيرند همه اينها به خاطر آن است كه آنان آيات ما را تكذيب نموده و از آن غفلت كردند.(61) (تو نيز اى هارون از آنان هستى كه در برابر حق تكبر ورزيده و جبهه گرفته اند.) هارون از اين پاسخ سخت ناراحت شد. از امام پرسيد:

پس در واقع اين خانه ، خانه كيست ؟

حضرت فرمود:

اين خانه در حقيقت از آن شيعيان ما است اكنون ديگران (شما) با زور آن را گرفته اند و بر ايشان باعث آزمايش و امتحان است .

هارون گفت :

اگر اين كاخ از آن شيعيان است ، چرا صاحبش آن را از ما نمى گيرد؟

امام فرمود:

اين خانه از صاحب اصليش در حال عمران و آبادى گرفته شده است ، هرگاه توانست آن را آباد كند پس خواهد گرفت …(62)

61- سوره اعراف : آيه 146.

62- بحار: ج 48، ص 138.