زان لب لعل كه رشك شكر است              خواهد آنكس كه ز اهل بصر است
عاشق و واله و شيداي تو شد                  هر كسي عارف و صاحب نظر است
هر كسي محنت هجران ديده است             از دل خسته من با خبر است
بي تو گر عمر ابد بخشندم                      همه آن ضرر اندر ضرر است
هر كه را ياد تو از ياد برفت                   روزگارش خطر اندر خطر است
زانچه گل در چمن حسن بود                    گل نرگس ز همه خوبتر است
كي برون آيي از اين پرده غيب                شام هجران تو را كي سحر است
(لطفي صافيت) اي معدن لطف                 از غم هجر تو خونين جگر است

سروده حضرت آيت الله العظمي صافي گلپايگاني مدظله