سؤال 902. آيا پاك بودن زن از حيض و نفاس در طلاق شرط است؟

جواب: زن بايد هنگام طلاق از خون حيض و نفاس پاك باشد و نيز شوهرش در آن پاكى با او نزديكى نكرده باشد و اگر درحال حيض و نفاس كه پيش از اين پاك بوده با او نزديكى نموده باشد بنابراحتياط، طلاق كافى نيست، بلكه بايد دوباره عادت شود و پاك گردد.

سؤال 903. هرگاه زن را از خون حيض پاك مى دانسته و طلاقش داده، بعد معلوم شود كه هنگام طلاق در حال حيض بوده طلاق او صحيح است؟

جواب: طلاق او باطل است.

سؤال 904. اگر زن را در حال حيض بداند و طلاق دهد، بعد معلوم شود پاك بوده، آيا طلاق او صحيح است؟

جواب: آرى، طلاق او صحيح است.

سؤال 905. هرگاه كسى مى داند همسرش در حال حيض يا نفاس بوده اگر غايب شود، مثلاً مسافرت كند و نتواند از حالش باخبر شود، چگونه او را طلاق دهد؟

جواب: بايد تا مدّتى كه معمولاً از حيض يا نفاس پاك مى شود صبر كند.

سؤال 906. هرگاه با همسرش نزديكى كرده، چگونه مى تواند او را طلاق بدهد؟

جواب: بايد صبر كند حيض ببيند و پاك شود، ولى اگر باردار باشد مى تواند بعد از نزديكى كردن بلافاصله او را طلاق دهد، همچنين اگر يائسه باشد.

سؤال 907. هرگاه با همسرش كه از حيض و نفاس پاك بوده نزديكى كند سپس مسافرت نمايد و راهى براى تحقيق از حال زن نباشد، چگونه او را طلاق دهد؟

جواب: احتياط واجب آن است كه حدّاقل يك ماه صبر كند و بعد طلاق دهد.

سؤال 908. زنى كه به واسطه بيمارى يا غير آن عادت ماهانه نمى بيند چگونه او را طلاق دهد؟

جواب: بايد از زمانى كه با او نزديكى كرده تا سه ماه از نزديكى خوددارى كند و بعد او را طلاق دهد.

سؤال 909. آيا ازدواج موقّت طلاق دارد؟

جواب: ازدواج موقّت طلاق ندارد، هر زمان مدّتش تمام شود يا مرد مدّت را به او ببخشد از قيد همسرى او رها مى شود و پاك بودن از عادت ماهانه و همچنين شاهد گرفتن لازم نيست.

سؤال 910. اين كه طلاق بايد در طُهر واقع شود، آيا بايد زن غسل هم كرد ه باشد،يا پاك شدن از حيض كافى است؟

جواب: غسل لازم نيست.