مرحوم آیت اللّه شیخ محمد تقی ستوده (متوفی 1420 هـ.ق) استاد عالیقدر حوزه علمیه قم می فرمود: «من وقتی که افراد اصرار می کنند و موعظه ای می خواهند، می گویم:
زبان! زبان! باید مواظب زبانتان باشید، خیلی انسان باید سنجیده حرف بزند.
.
مرحوم خوانساری (آیت اللّه العظمی سید احمد خوانساری، متوفی 1405 هـ.ق) طوری بود که اگر پنجاه سال با ایشان می نشستی، درباره کسی یک کلمه نمی گفت، یا خود را بر کسی ترجیح نمی داد… ایشان خیلی بر زبانش مسلّط بود.
.
زبان حفظش لازم است، چون جرم زبان سنگین است.
امیرمؤمنان(ع) درباره زبان می فرماید:
«جرمه صغیرٌ و جرمه ثقیلٌ؛
حجم و جسم زبان، کوچک است، ولی جرم و گناه آن بزرگ است.».
.
کنترل زبان در بیان پیشوایان:
امام صادق(ع) فرمود:
«هرگاه خداوند خواست بنده (ناشایسته اش) را رسوا کند، رسوایی او را در هرزگی زبانش قرار می دهد.»
بحارالانوار، ج 78، ص 228.
.
امام علی(ع) فرمود: «انسان باید به زبانش افسار بزند، زیرا زبان عضو سرکش و چموشی است، خداوند تقوای هیچ بنده ای را مفید نمی داند، مگر این که زبانش را کنترل کرده و افسار بزند.»
نهج البلاغه، خطبه 176.
.
از اهمیت کنترل زبان همین بس که مطابق روایات بسیار، از پیامبر(ص) و امامان(ع)، هنگامی که هر روز صبح فرا می رسد زبان به تمام اعضاء بدن نظر می افکند، و می گوید: صبح شما چگونه است؟
آنها در پاسخ می گویند: «اگر تو ما را به حال خود بگذاری حال ما خوب است!
.
رسول خدا(ص) فرمود: «کسی که پرچانگی کند، خطا و لغزش او فراوان می شود، و کسی که خطاء و لغزشش فراوان گردد حیاء او کم می شود و کسی که حیائش کم گردد، پرهیزکاریش کم می شود، و کسی که پرهیزکاریش کم گردد قلبش می میرد و داخل دوزخ می شود.»
اصول کافی، ج 2، ص 115.
.