شعری که در ادامه مطلب می خوانید، با توجه به فشارهای شدید و جدیدی است که از سوی استکبار بر ملت عزیز ایران اسلامی وارد می شود، شعر جالب و پر عمقی به نظر می رسد و خواندن آن ممکن است گامی هر چند کوچک در روشن شدن خانه ی ذهن داشته باشد.

ایمان ما به لقمه ی نانی نمی رود
بحر یقین به جرعه گمانی نمی رود
مشتی دلار، هیبت ما را نشانه رفت
آن عشق ما به نرخ جهانی نمی رود
تابوی نرخ ارز، به اندیشه حمله کرد
غافل که فکر ما به تبانی نمی رود
ما باعلی تفاهم دیرین نوشته ایم
امضای ما به قیمت جانی نمی رود
ما مُهر کرده ایم، که باید یزید مُرد
این برگه حین خانه تکانی نمی رود
شاید بخواند آنکه برایش نوشته ام
آری عَبید، جز به نهانی نمی رود