شاید شما هم وقتی مادرتان می گوید: ” آن قابلمه روحی را به من بده” مثل بعضی از جوان ها به شما احساس باسوادی دست داده و گفته اید که : ” مادر من رویی نه روحی “، اما باید گفت شما هم اشتباه می کنید. اگر جنس این ظروف از روی بود جای بسیار خوشوقتی بود. چون در آن صورت کمی از یون آن وارد غذا می شد و مقداری از این عنصر بسیار مفید نیز جذب بدن می شد. اما این ظروف به طور عمده از آلومینیوم هستند و برای سلامت انسان هم ضرر دارند. آلومینیوم می تواند از ظرف وارد غذا شود و و به دنبال آن ممکن است به عوارضی مثل کم خونی شدید، اختلال در سیستم عصبی، یبوست،  اختلالات گوارشی، پوکی استخوان و آلزایمر کمک کند. پختن غذای آبکی در ظروف آلومینیومی بسیار مضر بوده و مساوی کم خونی است. حمل کننده ای که در داخل بدن آهن را حمل می کند و به مغز استخوان می برد، غیر از آهن به آلومینیوم علاقه وافری دارد. وقتی غذا را در ظروف آلومینیومی درست می کنیم ، این فلز وارد غذا شده و حمل کننده آهن، آلومینیوم را به جای آهن به مغز استخوان برده و بدن دچار کم خونی می شود. سبزیجات برگی شکل و غذاهای اسیدی یا نمکی همچون گوجه فرنگی ، مرکبات و ریواس اگر در ظروف آلومینیومی قرار داده شوند بیشترین آلومینیوم را به خود جذب می کنند و باعث می شوند آلومینیوم به مقدار زیاد وارد غذا شوذ. همچنین باعث می شوند روی این ظروف حالت سوراخ سوراخ بگیرد.