پيامبر گرامى (صلى الله عليه و آله ) آن قدر براى نماز و عبادت مى ايستاد كه پاهايش ورم مى كرد، آن قدر نماز شب مى خواند كه چهره اش زرد مى شد و آن قدر در حال عبادت مى گريست كه بى حال مى گشت .

شخصى به آن حضرت عرض كرد:

مگر نه اين است كه خداوند گناه گذشته و آينده تو را بخشيده است .(2) چرا خود را اين گونه زحمت مى دهى ؟

حضرت در پاسخ فرمود:

((افلا اكون عبدا شكورا)): آيا بنده سپاسگزار خدا نباشم .(3)

2- منظور ترك اولى است .

3- بحار: ج 17، ص 257 و 287.