p>

هيچ چيز در دفع بلاها و حوادث ناگوار بهتر از دعا نيست .

بزرگترين عيب آن است كه انسان چشم خود را به عيبهاى مردم بدوزد و از عيب خود چشم پوشى كند.

مردم را به كارهايى امر كند كه خود از انجام دادن آنها ناتوان است .

همنشين و دوست خود را كه ياور و مددكارى ندارد، آزار دهد و به كمك او نشتابد.

  هنگامى كه نزد دانشمندى نشستى ، به شنيدن ، حريص تر از گفتن باش ،

و نيكو شنيدن را بياموز، همانطور كه نيكو گفتن را مى آموزى ، و سخن هيچكس را قطع مكن .
 

اگر بندگان وقتى نمى دانند، توقف كنند (و اظهار نظر ننمايند) و آنچه را كه درك نكرده اند انكار نكنند، كافر نمى شوند.

دانشمندى كه مردم از دانس وى سود ببرند از هفتاد هزار عابد برتر است .

- هر كس كه خدا او را با واعظ خودش قرار ندهد، پندهاى ديگران او را سودى نخواهد بخشيد.