چند صباحی نگذشته بود که تمام حسن ظن‌ها تبدیل به سوء ظن گردید و همکاری‌های یاران پیامبر صلی الله علیه و آله با حکومت عثمان قطع شد، زیرا عثمان با نشان دادن دو ضعف بسیار روشن از خود(ضعف اراده؛ نژادپرستی و پر و بال دادن به خویشاوندان نااهل)کاری کرد که گروهی از یاران بزرگ پیامبر صلی الله علیه و آله در برابرش

ایستادند. طولی نکشید که حاتم‌بخشی‌ها و ولخرجی‌های بی‌حساب و کتاب او و همچنین عزل و نصب‌های غیر منصفانه‌اش زبانزد خاص و عام گردید. عثمان فرومایگانی همچون عبدالرحمان بن عوف و ولید بن عقبه و حبیب بن مسلمه را بر سرنوشت مسلمانان حاکم کرد و بیت المال را به جیب چنین افرادی سرازیر نمود؛ اشخاصی چون حکم بن عاص(عموی خویش)را که پیامبر صلی الله علیه و آله لعن و نفرین نموده و از مدینه بیرونش کرد وبه طائف تبعید نموده بود و حتی ابوبکر و عمر نیز او را نپذیرفتند، به مدینه بازگرداند [166]؛ مدت زیادی نگذشت، عثمان صدقات«قضاعه»را، که مبلغ سیصد هزار درهم بود، طی حکمی به حکم بن عاص بخشید. [167].

بخشش‌های نابجای عثمان موجب شد که جبهه‌ای قوی از صحابه و یاران پیامبر صلی الله علیه و آله در برابرش بایستند و با وی به مبارزه بپردازند و سرانجام او را از اریکه‌ی قدرت به زیر کشند.