ابوبصير مى گويد:
امام باقر عليه السلام از شخصى كه از آفريقا آمده بود حال يكى از شيعيانش را پرسيد، فرمود:
حال راشد چطور است ؟
آن مرد گفت :
هنگامى كه حركت كردم او صحيح و سالم بود و به شما نيز سلام رساند.
امام فرمود:
خداوند رحمتش كند!
مرد: مگر راشد مرد؟
امام : آرى !
- كى مرده است ؟
- دو روز پس از حركت تو.
- عجب ، راشد نه مرضى داشت و نه مبتلا به دردى بود!
- مگر هر كس مى ميرد با مرض و علت خاصى مى ميرد؟
ابوبصير مى گويد: پرسيدم :
راشد چگونه آدمى بود؟
امام فرمود:
يكى از دوستان و علاقمندان ما بود.
سپس فرمود:
شما فكر مى كنيد كه چشمهاى بينا و گوشهاى شنوا همراه شما نيست ؟
- اگر چنين فكر كنيد، بد فكر كرده ايد. به خدا سوگند! چيزى از كارهاى شما بر ما مخفى نيست ، تمامى اعمالتان پيش ما حاضر است و ما هميشه متوجه رفتار شما هستيم . سعى كنيد خودتان را به كارهاى خوب عادت دهيد و جزو خوبان باشيد و با همين نشانه نيك هم شناخته شويد و من فرزندان خود و همه شيعيانم را به كارهاى نيك فرمان مى دهم .(47)
47- بحار: ج 46، ص 244.
[سه شنبه 1395-06-30] [ 11:25:00 ب.ظ ]
