شرط نجات‌بخش بودن ولايت اهل بيت(عليهم السلام)

يَا ابْنَ جندب، لا تَقُل فىِ المُذْنِبينَ مِن أَهلِ دَعْوَتِكُم اِلاّ خَيراً و

اسْتَكينُوا اِلىَ اللّهِ فى تَوْفيقِهِم وَ سَلوا التوبةَ لَهُم فَكُلُّ مَن قَصَدَنا

و تَوَلاّنا و لم يُوالِ عَدُوَّنا و قالَ ما يَعْلَمُ و سَكَتَ عمّا لا يَعْلَمُ اَو اَشكَلَ

عَليه فهو فى الْجَنَّةِ.

تحذير از بدگويى نسبت به شيعيان و سفارش به سكوت از نادانسته‌ها

در ادامه روايت، امام صادق(عليه السلام)مؤمنان را از بدگويى نسبت به

شيعيان بر حذر داشته و به ايشان سفارش مى‌كند كه حتى اگر برخى از

شيعيان گناه‌كار باشند، جز سخن خير، چيز ديگرى درباره آنها نگويند، بلكه

با خضوع و خشوع و التماس، دعا كنند كه خداوند به آنها توفيق دهد

گناهانشان را ترك و توبه كنند تا مشمول آمرزش حق تعالى قرار گيرند.

ادامه مطلب :

اين يك دستور اخلاقى است كه مؤمنان نبايد به محض اين‌كه خطايى از

برادران دينى خود مشاهده كردند، با آنها قطع رابطه كنند و ايشان را منحرف،

غير قابل هدايت و اهل جهنم بدانند. اگر شيعيان گناه‌كار هستند ولى اساس

ايمان و اعتقادشان درست است، بايد خالصانه برايشان دعا كنيم كه خداوند

توفيق توبه و ترك گناه به آنها عطا فرمايد.

حضرت در ادامه مى‌فرمايد: هر كس سراغ ما بيايد و ولايت ما را پذيرفته و ولايت

دشمنان ما را نپذيرفته باشد، به اين شرط كه هر چه مى‌داند بگويد و از گفتن

چيزهايى كه نمى‌داند پرهيز كند و در زمينه‌هايى كه برايش مشكل و مشتبه

است سكوت نمايد، مشمول شفاعت ما شده و به بهشت مى‌رود.

ادامه دارد…

برگرفته از سلسله مباحث آیت الله مصباح یزدی