ای ماه
     آرام تر حرکت کن. آنقدر آرام که نگذرد این روزها.
ای ماه
     نرو، غروب مکن ، با رفتن تو خورشید فطر طلوع میکند.

ما رسمان این است که روز عید را شاد می شویم. همه چیز را فراموش می کنیم.

مولای من
از اینکه ماه رمضان تمام شود، درهای آسمان بسته شود و شیطان هم از غل و زنجیرش آزاد شود، سخت می ترسم.
کاش می شد با لج بازی کودکانه بیشتر در مهمانی تو بمانیم.
ارباب من ، باور نمی کنم که مرا رها کنی
هر آن و بعد از آن.
ترسم از نفس طاغی ام است که آنقدر گستاخی کند که تو او را رهاکنی.

نوشته شده توسط: مدیر وبلاگ حُسنِ حَسَن