روزى جوانى به حضور امام صادق عليه السلام آمد و عرض كرد:

- سرمايه ندارم .

امام عليه السلام فرمود: درستكار باش ! خداوند روزى را مى رساند.

جوان بيرون آمد. در راه ، كيسه اى پيدا كرد. هفتصد دينار در آن بود. با خود گفت : بايد سفارش امام عليه السلام را عمل نمايم ، لذا من به همه اعلام مى كنم كه اگر هميانى گم كرده اند نزد من آيند.

با صداى بلند گفت :

هر كس كيسه اى گم كرده ، بيايد نشانه اش را بگويد و آن را ببرد.

فردى آمد و نشانه هاى كيسه را گفت ، كيسه اش را گرفت و هفتاد دينار به رضايت خود به آن جوان داد.

جوان برگشت به حضور حضرت ، قضيه را گفت .

حضرت فرمود:

- اين هفتاد دينار حلال بهتر است از آن هفتصد دينار حرام و آن را خدا به تو رساند. جوان با آن پول تجارت كرد و بسيار غنى شد.(62)

62- بحار، ج 47، ص 117.