اى رمضان از تو شرف يافته

اى علوى ذات و خدائى صفات
صدر نشين همه كائنات

سيد و سالار شباب بهشت
دست قضا و قلم سرنوشت

زاده طوبى و بهشت برين
نور خدا در ظلمات زمين

نور دل و ديده ختمى ماب
سايه يى از پرتو تو آفتاب

علت غائى همه ممكنات
عمر ابد داد به آب حيات

پاكترين گوهر نسل بشر
جن و ملك بر قدمش سوده سر

صاحب عنوان بشير و نذير
بر فلك وحى سراج منير

آينه پاك كه نور خد
تابد از اين آينه بر ماسوى

باب تو سر سلسله اولياست
چشم پر از نور خدا مرتضى است

مادر تو دخت پيمبر بود
آيه اى از سوره كوثر بود

پرده نشين حرم كبري
فاطمه آن زهره زهراى م

عاشق كل حضرت سلطان عشق
خون خدا شاه شهيدان عشق

با تو ز يك گوهر و يك مادر است
ظل خدائى تو اش بر سر است

آيه تطهير به شاءن شماست
حكم شما امراولوالامر ماست

سينه سيناى شما طور وحى
نور شما شاخه اى از نور وحى

در رمضان ماه نشاط و سرور
ماه دعا، ماه خدا، ماه نور

نورفشان شد ز دو سو آسمان
در دو افق تافت دو خورشيد جان

وحى خدا از افق ايزدى
نور حسن از افق احمدى

مشگ و گلاب بهم آميختند
در قدح اهل ولا ريختند

اى رمضان از تو شرف يافته
نور تو بر جبهه او تافته

نيمه ماه رمضان عزيز
گيسوى مشگين تو شد مشگ ريز

نور خدا تافت از آن روى ماه
خاصه از آن چشم درشت سياه

سرخى گل عكس گل روى توست
ظلمت شب سايه گيسوى توست

روز كه خورشيد درخشان صبح
سر زند از چاك گريبان صبح

سرخى آن نور و پگاه سپيد
روى افق نقش تو آيد پديد

اى رخ تو در رمضان بدر م
هر سر موى تو شب قدر م

ديده كه بى نور تو شد كور به
سر كه نه در پاى تو، در گور به

بعد على شاخص عترت توئى
وارث ميراث نبوت توئى

مصلحت ملت اسلام و دين
كرد تو را گوشه عزلت نشين

هيچ گذشتى چو گذشت تو نيست
آنكه ز شاهى بكشد، دست كيست

صبر هم از صبر تو بى تاب شد
كوزه شد و زهر شد و آب شد

بعد شهادت نكشيد، از تو دست
تير شد و بر تن پاكت نشست

سبزه بر آمد ز گلستان دين
تا رخ سبز شد از زهر كين

ريشه دين گشت همايون درخت
تا ز تو خورد آن جگر لخت لخت

ملت اسلام كه پاينده باد
مشعل توحيد كه تابنده باد

هر دو رهين خدمات تواند
شكر گزارنده ذات تواند

تا ابد اى خسرو والا مقام
بر تو و بر دين محمد (ص ) سلام

كلك رياضى كه گهر ريز شد

زان نظر مرحمت آميز شد

رياضى يزدى .