چهل روز است که گلگون گشته صحرا         ز خـــــــــون پاک فرزندان زهرا

چهل روز است خــاموش است خاموش         چــــــــــــــــراغ کاروان آل طاها

چهل روز است گشتــــــــــه ورد زینب          حسینـــــــــــم وا حسینم وا حسینم

چهل روز است کـــــــــــز قتل حُسینش          پــــــریده رنگ از رخسار زهرا

چهل روز است مـــــــــی سوزد سکینه          دلــــش بشکسته است از داغ بابا

چهل روز است کز خــــــون نقش بسته          بـــه لوح عشق هفتاد و دو امضا

چهل روز است از هجـــــــران اکـــــبر         خـــــورد خون جگر، پیوسته لیلا

چهل روز است گلهـــــــــــــای رسالت          خـــــــــــــزان گشته از بیداد اعدا

چهل روز است بیـــــــــــاد اصغرم من           بــــــــــه یــاد روی ماه اکبرم من

چهل روز است قدم از غـــــــــم خمیده           بیـــاد قـــــــــــاسم در خون طپیده

چهل روز است دلم دریای خــون است           ز هجرانت غمم از حد فزون است

چهل روز است که چون نـــی در نوایم           بیــــــــــــاد لالـــــــه های کربلایم

چهل روز است که رفتم زیــــــن بیابان          بــــــــرون همراه این جمع پریشان

کنون ای خفته در خاک ای بـــــــــرادر          ز جـــــــا برخیز به استقبال خواهر