ترس از رها شدن و هبوط، گویی ریشه ای دارد به بلندای خلقت آدم.ترس از اینکه خداوند دستت را رها کند هر بار لرزه به جانت می اندازد و بار ها با خود این بیت را زمزمه میکنی که: هرگز نگویمت ز کرم دست من بگیر/سالهاست دستم گرفته ای، رهایم مکن
«معبودم آنچه شروع کردی از افزون بخشی ات پس تکمیلش فرما و انچه بخشیدی به من پس آنرا مگیر.»
(مناجات الراغبین صحیفه سجادیه)
[پنجشنبه 1397-07-12] [ 11:56:00 ب.ظ ]