تقدیم به مادر مظلومه ام فاطمه زهرا س میگویند افراط است!!! در حالیکه نمی دانند معنای افراط چیست؟ افراط یعنی زیاده روی در دین که خود موجب بدعت است. این که فردی حجابی داشته باشد و آنرا در نهایت اعلا درجه آن رعایت کند، افراط است؟ تبعیت از سیره معصومین در رعایت حجاب، چهره ای افراطی از دین است؟ دین با رعایت قوانین آن در نهایت درجه، افراطی نمی شود،بلکه عملی که منجر به خروج از مسیر بندگی شود،افراط است! می گویند به کدام مجوز پوشیه می زنید؟ در کجای قرآن چنین پوششی آمده است؟ چرا از حد واجب شده حجاب، جلو می زنید؟! در حالیکه توجه نمی کنند حدود حجاب در قرآن نسبی ست نه مطلق… میگویند پوشیه برای افراد خشک مقدسی ست که دین رو به دلخواه خود تغییر داده اند! همان حرفهایی که غیر مذهبی ها علیه چادر زدند و باز می زنند و به ظاهر مذهبی ها، علیه پوشیه می زنند. میگویند پوشیه یک نوع سختگیری ست و صحبت از اعتدال و میانه روی است!! درجواب اینان باید گفت: مگر نه این است که معصومین ما، نماد اعتدال ومیانه روی هستند؟ مگر نه این که رفتار معصوم، معیار فهمیدن کلام خداست؟ مگر نه این که جزء جدا نشدنی حجاب خانم فاطمه زهرا(س) روبند بود؟ میگویند پوشیه لباس اعراب است و در ایران مرسوم نیست! در این جا بر فرض صحت موضوع،این سوال مطرح است مگر پیامبر ما عرب نبود؟ مگر لباس بانوان اشراف ایرانی، پوشیه نبود و تا زمان همین رضاخان،این پوشش مرسوم نبود؟ دختر نبی اکرم (ص)،سیده نساء عرب بود ویا سیده نساءالعالمین؟ میگویند خشک مذهبی ست….ضد فرهنگی وعقب موندگی ست….!!! عجب!!! پوشش حضرت زهرا(س)، ضد فرهنگ وعقب ماندگی ست؟! چادر ودیگر انواع حجاب چه طور؟ آنها هم نشان عقب ماندگیست؟ ویا نه، تنها پوشیه در این زمان محکوم به برداشتن است؟ میگویند اگر پوشیه زدن حجاب برتر است،چرا در مناسک حج که اوج بندگی است،نباید وجه وکفین را پوشاند؟ در حج، عطر زدن حرام است ولی در زندگی روزمره، امری مستحب!!! مراسم حج متحد شکل شدن را می طلبد و الیته که پوشش خاص، رنگ خاص و اعمال واحکام خاص خود را دارد. میگویند جلب توجه میکند…. خب بکند! آیا حجاب نامناسب خیلی از خانم ها جلب توجه نمیکند در جامعه….؟؟ خب اینهم جلب توجه کند.من را که می بینند به یاد حجاب می افتند؛یکی تایید می کند و دیگری افراط میداند و در کل تمام توجه افراد جلب جنبه انسانی من میشود و نه دیگر جوانب! گاهی نیز تهمت به انگشت نما شدن و نامیدن آن به “لباس شهرت” است؟ امروز پوشیه را لباس شهرت می کنند، فردا چادر را، پس فردا همین روسری ساده را! به قول آیت الله صافی،مگر میشود لباس مادرمان فاطمه زهرا لباس شهرت شود؟ اگر قرار باشد هر انگشت نما شدنی، حرام باشد، باید برای مسلمانان محجبه ای که در کشورهای غیرمسلمان هستند، حفظ حجاب را حرام دانست!!! علاوه بر آن، مگرامروزه، عرف جامعه ای ما متناسب با قوانین و احکام اسلامی و در واقع در چارچوب احکام دین است که بخواهیم معیار تعیین لباس شهرت را به عرف عام جامعه واگذار کنیم؟ درغیر این صورت، پوشیدن یک ماتنوی بلند تا ساق پا هم در این زمانه امر عجیبی ست!!! معیار این سخن، عرف متشرعه است.همانند عرف علما و روحانیون… میگویند مگر مشکل ما پوشیه زدن یا نزدن خانم هاست؟ باید توجه کرد تلاش برای جلوی عریانی ها را گرفتن برای تبلیغ پوشش والاتر، مانع الجمع نیست. گاهی نیز میگویند پوشیه زدن با آزادی زنان منافات دارد….در روابط اجتماعی محدودیت ایجاد میکند… کدام زن انقلابست که توانسته باشد با پوشیه تحول جهانی ایجاد کند؟ از خانم هایی که تحول جهانی ایجاد کرده اند،مادرم زهرا را به یاد دارم… نکند زمان آنقدر تاثیر دارد که بتواند تنها معصومه عالم را به عنوان الگو از یادمان برد؟ میگویند ممکن است مردی با ندیدن صورت پیش خود چیزهایی بسازد… درست همان حرفی که مخالفان حجاب میگویند: «"حجاب، محرک است"» مردی که اینگونه بیمار است و ندیدن صورت برایش مسأله ساز میشود، اگر صورت را ببیند چه افکاری را ممکن است در سر بپروراند؟ اگر بنا به بهانه گیری باشد،از هرچیزی میتوان بهانه گرفت. و در آخر حرف از دین زدگی ست… عجب! حجاب کامل ضربه ای به اسلام می زند و یا بی حجابی ؟؟! کدام یک؟ قابل درک نیست که چرا انگشت اتهام به سوی کسانی نیست که با لباسهای س ک س ی و موهای بلوند وغرق در انبوهی از آرایش،ایمان جوانان ما را به هدف گرفته اند و ودرعین حال با تمام افتخار، به خیابا نها می آیند! اینان که برای خیلی ها الگو می شوند، دوری از دین می آورند و یا صاحبان پوشش فاطمی که می خواهند کمی نجابت وساده زیستن را بیاموزند؟! ای کاش به جای نگاه های تعجب آمیز به بانوان محجبه، کمی به آنها به حیرت وتعجب نگاه می کردیم… عجب که داریم برعکس عمل می کنیم !!! چند بار، از خانم های نیمه پوشیده پرسیده ایم که چرا این گونه می پوشند… و برای طرز لباسشان، بهانه تراشیده ایم؟ ………….. به راستی، این همه حساسیت های عجیب وغریب بر روی حجاب فاطمه، برای چیست؟ عشق نوشت: به روان مادرم، زهرا- آینه افتادگی، عاطفه و پارسایی- که زندگی برایش، همه رنج بود و وجودش، برایم از همه مهتر….

راز روبنده…

مخالفان روبند، عمدتاً متکی بر دلائلی اجتماعی، امنیتی و گاه اعتقادی، اهل اسلام را به اکتفاء به حجاب فقهی دعوت می‌کنند یا برای رو بستن محدودیت‌هایی حقوقی وضع می‌‌کنند؛ مسأله‌ی اساسی اما به نظر آن است که رویه‌ی رو به رشد حجاب گرفتن و رو بستن در میان زن‌های مسلمان، تردید علنی در مبانی نظری غرب مدرن و اسلام قشری در باب “نه‌دیدن” است و نفی عملی آن‌ها در کف خیابان‌های دمشق و بروکسل و تهران و پاریس و تل‌آویو.

بنیان غرب مدرن نفی غیب و زدودن راز از عالم بوده است، و زن آخرین رازی بود که غرب آن را زدود و به امری محصل و محسوس فرو کاست. حالا زن هم مانند خدا و مسیح و انجیل امری عرفی است که فارغ از هر غیب و رازی تأویل می‌شود و رسیدن به این تأویل محتاج هیچ احرام و محرمیتی نیست.

در این زمین بی‌راز، قبله‌ی آدم‌ها جایی حوالی گوگل است؛ این روزها آدم‌های مدرن بیش از آن که به آس‌مان چشم دوخته باشند یا در کتاب مقدس چشم به‌دوانند، اوقات‌شان در گوگل می‌گذرد؛ از او می‌طلبند و در او می‌یابند.

گوگل بر این بنیان نهاده شده است که هر چه هست را می‌توان به ذهن آورد و هر چه به ذهن می‌آید را می‌توان محسوس کرد و هر چه محسوس است را می‌توان به اشتراک نهاد و هر چه در اشتراک است را می‌توان دید، و آن چه را نه‌توان در گوگل یافت معدوم است.

عالم گوگل اما مانند همه‌ی دنیای مدرن، عالمی نازل و بی‌پروا است؛ نازل است و از ظواهر الفاظ و محسوسات فراتر نه‌می‌رود و در نمایش این ظواهر نیز پروایی نه‌دارد. رسیدن به محسوسات انباشته در گوگل و رؤیت آن‌ها در این عالم فروکاسته‌ی زبانی باز محتاج دو دسته واژه است؛ کلیدواژه‌ها و گذرواژه‌ها.

گوگل خود را نقطه‌ی کانونی معرفت بشری می‌داند و الگوی هم‌بودی با آن اشتراک است و نه اشراق یا احرام. این یعنی برای رسیدن به آن چه هست محتاج به زبانی روان هستی و دستانی تند و چشمانی باز؛ نه تأملاتی ذهنی، یا سلوکی باطنی یا جانی مهیا.

با این توصیف روبند (نقاب، پوشیه، برقع) نهادن در دنیای مدرن کاری شبیه به پالایه (filter) نهادن بر عالم گوگل است؛ با این تفاوت که پالایه‌سازها با پذیرش آیین زبان‌بسنده‌ی دنیای وب و مبتنی بر هم‌این منطق دغدغه‌ی پرواداری آن را دارند، اما روبندنهاده‌ها متکی بر ایمانی دیگر، تمام غیب‌ناباوری، راززدایی و بی‌پروایی غرب را به چالش می‌کشند؛ و این غیب‌آغشته کردن خیابان است ملحدان مدرن را به وحشت می‌اندازد.

هنگامی که زنی حجاب می‌گیرد و روبند می‌نهد، خود را جزئی از عوالمی رازآلود می‌نهد که در تسلیم امر الاهی از غیر محجوب و نادیدنی است؛ و باز به اذن او است که مراتبی از این غیب را به تماشای محرمان می‌نهد. این به آن معنا است که نه هر چه در عالم هست به ذهن و زبان می‌آید و نه می‌توان هر معقول و محسوسی را به اشتراک نهادن و نه از معبر کلیدواژه‌ها و گذرواژه‌ها امکان رسیدن به هر حقیقتی میسر است.

ترویج این رازباوری البته با اسلام قشری نیز بی‌میانه است؛ مذهبی که دین را در مناسک ظاهری و گزاره‌های حقوقی خلاصه می‌کند و منکر مراتب اخلاقی و عرفانی دین و سلوک باطنی انسان و رؤیت ملکوت نادیدنی عالم است.

این واضح است که روبند نهادن یک الزام فقهی نیست؛ حد شرعی حجاب هم‌آن وجه و کفین است که برای همه به یک‌سان الزامی و ناگزیر است. توصیه به پوشاندن بیش از آن و یا پرده‌نشینی از نامحرم اتفاقی است که در قلم‌روی اختیار اخلاقی می‌افتد.

به این معنا الزامات فقهی کمینه و مقدمه‌ی امر دین و آغاز مسیر تدین هستند، و این مسیر در امتداد خویش به میانه‌ی اخلاق و پایانه‌ی عرفان استمرار می‌یابد، که آن‌ها نیز الزاماتی دارند و این الزامات البته بر اهل آن‌ها است.

همه‌ی اهل اسلام ملزم به رعایت الزام فقهی در ادای نمازهای یومیه و حجاب شرعی هستند، اما به جا آوردن نوافل و نهادن روبند، تنها در مسیر کسانی قرار می‌گیرد که در سیر خویش پا به قلم‌روی سلوک اخلاقی و عرفانی نهاده‌اند و از مقدمه‌ی فقه عبور کرده‌اند.

روبند نهادن یک زن مؤمن پیش از هر چیز بیان‌گر تلقی باطنی او از امر دین و تدین است. رویه‌یی که امر دین را در فقرات زبانی احکام فقهی فرو نه‌می‌کاهد و با زدودن غیب از صفحه‌ی حیات اکنونی انسان، باطن عالم را به آخرت جارو نه‌می‌کند.

حجاب گرفتن دیدنی‌ترین امر عالم ظاهر، زن، در پشت خمار و نقاب حاوی این معنا است که باقی عالم نیز به هم‌این نسبت در اختیار امر الاهی، اعظم خویش را در پرده‌ی غیب پوشانده‌اند و ظاهر عالم اندکی از تمام آن است که محسوس است و دیده می‌شود و مشمول احکام ظاهری است.

روبند‌ نهادن به ساده‌گی به این معنا است که دیدن نادیدنی‌ها در گرو قدری نادیدنی شدن است …

یا ایها النبی قل لازواجک و بناتک و نساء المومنین یدنین علیهن من جلابیبهن

در تفسیر قمی در ذیل آیه (یا ایها النبی قل لازواجک و بناتک و نساء المومنین یدنین علیهن من جلابیبهن )،احزاب 59،

از معصوم نقل کرده که فرموده : سبب نزول این آیه چنین بود، که زنان از خانه بیرون می شدند تا به مسجد آیند، و دنبال رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نماز بخوانند، و چون شب می شد، و زنان برای نماز مغرب و عشاء بیرون می آمدند، جوانان سر راه آنان می نشستند، و متعرض ‍ ایشان می شدند، خدای تعالی این آیه را نازل فرمود.

و در الدر المنثور است که عبد الرزاق، عبد بن حمید، ابو داود، ابن منذر، ابن ابی حاتم، و ابن مردویه، از ام سلمه روایت کرده اند که گفت : وقتی آیه (یدنین علیهن من جلابیبهن ) نازل شد، زنان انصار طوری از خانه ها بیرون شدند که گویی کلاغ سیاهند، چون کیسه ای سیاه به خود پوشانده بودند که سراپایشان گرفته بود

فاطمه زهرا میفرماید :نزدیک ترین اوقات زن به خدای خود هنگامى است ک در کنج خانه خود باشد. پس از این جواب، پیامبر اکرم (ص) فرمود :حقا ک فاطمه پاره تن من است.

حجاب زن زینت است

پیر مرد قفل ساز و امام زمان (عج):

فقر و تهیدستی سبب ضعف ایمان میشود.

سلام بر امام  غائب