امام حسن (ع) در نيمه ماه مبارك رمضان سال سوم هجري به دنيا آمد. آن حضرت شباهت زيادي به جدش رسول خدا(ص) داشت.(1) پس از شهادت پدر بزرگوارش، ايشان رهبري شيعيان را عهده دار شدند. از ابي رزين نقل شده است كه امام در حالي براي ما خطبه مي خواند كه لباسي سياه و نيز عمامه اي سياه بر سر داشت.(2) امام حسن(ع) ، از چهره هاي برجسته اخلاقي است كه رفتار و كردارش روشنگر راه هدايت است. رسول خدا(ص) در سخنان زيادي علاقه خويش را به فرزندشان امام حسن(ع) بيان كرده و از ديگران نيز خواستند تا او را دوست بدارند. تعبيرهايي نظير:

” اللهم إني قد أحببته فأحبه و أحب من يحبه."(3)

خداوندا من او را دوست مي دارم پس او و هر كه او را دوست مي دارد، دوست بدار.

” من أحب الحسن و الحسين فقد أحبني، و من أبغضها فقد أبغضني"(5)

هر كه حسن و حسين را دوست مي دارد مرا دوست داشته است و هر كس با او دشمني كند با من دشمني كرده است.

” من سره أن ينظر إلي سيد شباب أهل الجنة فلينظر إلي الحسن بن علي"(6)

هر كس مي خواهد به سيد جوانان اهل بهشت بنگرد به حسن بن علي نگاه كند.

نمونه هايي از كلماتي است كه رسول خدا(ص) درباره فرزندشان حسن(ع) فرموده اند.

پاورقي

1- ترجمة الامام الحسن(ع)، ابن سعد، صص 131-130.

منبع: http://kareym.valiasr-aj.com/

2- همان، ابن سعد، ص 163.

3- همان، ابد سعد، ص 139، سنن الترمذي، ج 5، ص 661.

4- ترجمة الامام الحسن(ع)، ابن سعد، ص 138، مسند حمد، ج 5، ص 366، مستدرك، ج 3، ص 173.

5- ترجمة الامام الحسن(ع)، ابن سعد، صص 138، 143، مسند طيالسي، ش 2502، مسند احمد، ج 2، ص 440، المستدرك، ج3، ص 166.

6- ترجمة الامام الحسن(ع)، ابن سعد، ص 138، البداية و النهايه ، ج 8، ص 35.

در نقلي آمده است كه شخصي حضور امام حسن(ع) رسيد و اظهار نياز كرد. امام به او فرمود: نيازهايت را بنويس و به من ده. زماني كه او نوشت و آورد، امام دو برابر نيازش پرداخت.(10) در روايت ديگري آمده است كه امام، در طول زندگي خود، سه بار و هر بار نيمي از تمامي مايملك خود را در راه خدا بخشيد.(11) ابوهارون نامي گويد: در سفر حج به مدينه رفتيم، گفتيم سري به فرزند رسول خدا(ص) بزنيم و سلامي بر او بكنيم. نزد آن بزرگوار رفتيم و از سفر خود گفتيم. وقتي بازگشتيم ، براي هر كدام ما چهارصد دينار فرستاد. نزد آن حضرت برگشته و گفتيم كه وضعمان خوب است . حضرت فرمود:

لا ترّدوا علي معروفي.(12)

بخشش مرا بازنگردانيد.

به امام حسين (ع) گفتند: فيك عظمة، شما عظمت خاصي داريد. امام فرمود: لابل عزة، قال الله تعالي: فلله العزة و لرسوله و للمؤمنين ، اين عظمت نيست بلكه عزت است. خداوند فرموده است: عزت براي خدا، پيامبرش و مؤمنان است.(13)

امام در مدت هشت ، نه سالي كه پس از صلح در مدينه بودند، مرتب با شيعيان كوفه كه براي حج به حجاز مي آمدند ديدار داشتند. طبيعي است كه آنها حضرت را به عنوان امام خود پذيرفته و در كار دينداري خود از آن حضرت بهره مي بردند.

پاورقي

10- المحاسن و المساوي، ص 55.

11- تاريخ الخلفاء، ص 73، تذكرة الخواص، ص 196.

12- ترجمة الامام حسن(ع)، ابن سعد، ص 155.

13- ربيع الابرار، ج3، ص 177.

منبع: http://kareym.valiasr-aj.com/

شب های بیقراری"  نوشتاری است تذکری با بیان گفتار ائمه معصومین علیهم السلام، به آن امید که در شب های قدر، دلی به درد آید و نیمه شب، آهی از سویدای دلی برآید و آمرزشی طلب نماید آنگاه؛ دست نیاز به سوی آن بی نیاز، بلند نماید و دعایی بر فرج آن “دردمند عالم” نماید.

این کتاب از سه گفتار تشکیل شده است:

گفتار اول: زشتی گناه

در این بخش از جنبه های مختلف به گناه و اثرات آن در زندگی پرداخته شده است و اینکه بالاترین مشکلی که ما را از توبه دور می کند، فراموشی گناه است. از این رو نویسنده چنین می گوید:

“در این شب ها بزرگترین مصیبتی که باید فکری به حالش کرد، مصیبت و غم غیبت است که هر دردی برگرفته از این مصیبت است، باید از گناهی به پیشگاه خداوند عذر برد که سبب بوجود آمدن مصیبت غیبت شده است، در این شب ها از گناهی توبه کرد که سبب آن شده تا دعای بر فرج امام زمان علیه السلام برآورده نشود.”

گفتار دوم: بهار استغفار

در این بخش از شب های قدر بعنوان بهار استغفار و توبه یاد شده است، شب اندیشیدن در سابقه خود، شب هایی که باید اندیشید گناه با انسان چه می کند؟ تا بتوان برای درمان درد گناه و بلاهایش چاره ای اندیشید؛ چاره ای جز توبه و بازگشتن به درگاه پروردگار نیست.

نویسنده در این بخش براساس روایات هشدار می دهد که گروهی حتی شب قدر هم بخشوده نمی شوند:

• دسته اول: عاق والدین.

 در روایات می خوانیم، آن پدری که از پدر نسبی برای ما بیش تر است، آن پدری که مهربان تر از هر پدری به فرزندش است وجود مقدس مولایمان امام عصر است.

“آیا ما عاق امام زمان نیستیم؟هر کس با خود بیاندیشد! آیا کاری نکرده که این پدر مهربان را آزرده باشد. عقوق به معنای ایذاء و اذیت و آزار کردن است. نکند به خاطر آزردن امام زمان عاق پدر مهربانی چون ایشان شده، امشب آمرزیده نشویم؟ “

• دسته دوم: آنکه شراب می خورد.

• دسته سوم: کسی که قطع رحم نماید، صله رحم فقط دید و بازدید نیست، فقط به منزل یکدیگر رفتن نیست، دستگیری مادی و معنوی هر دو باید رعایت گردد.

آنچه از صریح روایات برداشت می شود، این است که از مصادیق صله رحم و بالاترین آن، انجام وظایفی است که در قبال اهل بیت علیهم السلام و امام زمان علیه السلام داریم.

• دسته چهارم: آنانی که از دیگری کینه به دل دارند.

گناه نابخشودنی دیگر، حق الناس است، حق الناس از دیگر گناهانی است که اگر به آن بی توجهی شود، هیچ معلوم نیست خداوند آن را ببخشاید.

در ادامه نویسنده با تکیه بر آیات و روایات راه بهتر و سریعتری برای قبولی توبه و استغفار معرفی می نماید:

“شفیع بردن آنانی به درگاه خداوند که شفاعت شان بی جواب نمی ماند. در این شب عظیم می توان صاحب و قطب عالم وجود را شفیع خود قرار داد و از او خواست برایمان طلب عفو نماید.”

گفتار سوم: شب بیست و سوم، شب قدر

آنگونه که از آیات و روایات فهمیده می شود، شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان، همان شب قدری است که از هزار ماه برتر است، شبی که بیشترین مناسبت را با امام زمان دارد و بنا به صریح روایات ملائکه در این شب به دور حجت خدا طواف می کنند. در این گفتار به فضایل و و اعمال این شب پرداخته شده است. و در پایان چنین می خوانیم:

“آیا سزاست که در این شب ها به فکر خود باشیم و دست به دعا برداریم و حاجتمان را از درگاه خدا بخواهیم و دردمندترین دردمند عالم وجود را به فراموشی سپاریم؟!

بهترین کار؛ اگر این شب ها خود را فراموش کرده، تنها برای امام زمان دعا نماییم، نه تنها ضرر نکرده ایم، بلکه بزرگترین سود را در عمر خود برده ایم. می توانیم در انتها رو به ایشان کرده، خواسته دل خود را بیان کنیم: مانیز حاجتی داریم که برآوردن آن به دست شماست. پس آنچه به صلاح دنیا و آخرت مان است برای مان مهیا سازید. ”

السلام علیک یا حسن المجتبی

السلام علیک یا صاحب الزمان

فرخنده میلاد کریم اهل بیت امام حسن مجتبی علیه السلام را به امام عصر صاحب الزمان(عج)و مقام معظم رهبری و تمامی شما عاشقان بقیع تبریک می گوییم

میلاد امام حسن مجتبی مبارک باد

با غم عشق تو تا یار،دل زار من است      بهتر از خلد برین،گوشه‌ی بیت الحزن است

نه غم حور و نه اندیشه‌ی جنت دارم      از زمانی که مرا بر سر کویَت وطن است

قصه‌ی عشق من و حُسن تو ای مایه‌ی ناز     نُقل هر مجلس و زینت ده هر انجمن است

بعد از این یاد،کس از لیلی و مجنون نکند      حُسن اگر حُسن تو و عشق اگر عشق من است

تویی آن یوسف ثانی،که ز یک جلوه‌ی حُسن       محو دیدار تو،صد یوسفِ گل پیرهن است

از پی دیدن رخسار تو موسای کلیم        سال ها بر سر کویَت به عصا تکیه زن است

آدم و نوح وسلیمان و مسیحا و خلیل       همه را مِهر ولای تو،به گردن رَسَن است

خَلق گویند:بگو دلبر و معشوق تو کیست       که تو را در غم او این همه رنج و مِحَن است

چه بگویم که نَم از یَم نتوان وصف کند        دُرّه را ذَرّه نداند،چه بها و ثمن است

به مدیحش نتوان گفت که آن ماه جبین       سر و سیمین بدن و خسرو شیرین سخن است

ثمر باغ رسالت،گُهر بحر وجود     والی مُلکِ ولایت،ولی مُؤتمن است

اولین سِبط و دوم حجت و سِیّم سالار     چارمین عصمت حق و یکی از پنج تن است

نام نامیش حسن،خُلق گرامیش حسن      پای تا فرق حسن بلکه حسن در حسن است

روی حسن،موی حسن،بوی حسن،خوی حسن      یک جهان جوهرحُسن‌است‌که‌ دریک‌بدن‌است

«ذاکر»از مدح همه خَلق،فرو بسته زبان        لیک در مدح حسن طوطی شکّر شکن است

عیدها باشد مبارک ویژه در ماه صیام

چونکه طالع میشود در نیمه اش ماه تمام

ماه رخسار حسن (ع)فرزند دلبند علی(ع)

سبط خیرالمرسلین ختم رسل فخر انام

طرفه غوغایی پدید آید میان مرد و زن

سوم هجرت مدینه نیمه ماه صیام

بوالحسن گردد پدر زهرا شود مادر بلی

فرخا بر این پدر طوبی بر این فرخنده مام

راز اعطیناک کوثر بر نبی (ص) ظاهر شود

آشکاراتر شود معموره دین را قوام

گلبن باغ رسالت نوگلی آرد ببار

وز بهشت آروز نوباوه ای آرد پیام

اولین فرزند حیدر،ثانی اثنین رسول(ص)

در جمال و در کمال و در نشست و در خرام

مظهر آیات رب، آرام جان فاطمه(ع)

نور چشم مصطفی بر مرتضی قائم مقام

دره التاج شرف،دردانه بحر وجود

گوهری پیچیده در زیبا حریری سبزه قام

داد آن قتداقه را اسماء چوبردست نبی(ص)

حضرتش بوسید و پس او را حسن بنهاد نام

نام نیکویش حسن رویش حسن خویش حسن

پای تا سر حسن و زیبایی در آن دُرج کلام

منبع جود و سخا در پای علم و معرفت

شبِه احمد(ص) شِبِل حیدر،شاه دین، دوم امام

خادم درگاه او میکال و دربان جبرئیل

موسی عمران شبان و یوسف کنعان غلام

بود میلادش چو در ماه مبارک زین سبب

گشت شهر الله اعظم نام این مه ز احترام

هر چه در مدحش بیان سازم ندارد انتها

وآنچه در وصفش نویسم کی پذیرد اختتام

نیست مطرح صلح او خوشتر و یا جنگ حسین (ع)

مصلحت ابقای دین است از قعود و قیام

کَلهم من نور واحد چارده معصوم پاک

بر روان پاکشان یکسر تهیات و سلام

باری این برنامه بر نام حسن چون شد شروع

ختم سازم هم بنام او زهی حسن الختام

باد میمون و مبارک بر همه میلاد او

دشمنانش دل غمین و دوستانش شادکام

سفت (دریا) گوهری در مدحش امانابسود

گفت شعری لیک در معنا و صورت ناتمام

منبع:

طوفان دریا، دیوان اشعار سیدرضا بهشتی نژاد، اصفهان، چهارباغ، 1383، صص42-43.

قصیده مرحوم ثقفی ره (پدر خانم امام خمینی) در وصف امام حسن علیه السلام

باز ببستان مگر باد بهارى وزيد
كز اثرش گل شكفت لاله و نسرين دميد

بلبل و صلصل نگر گشته ز هر سو پديد
زاغ و زغن يكسره شد ز نظر ناپديد

لادن و ميمون شده زينت صحن چمن
رونق طرف دمن زرد گل و شنبليد

قمرى و كبك و هزار سيره و كوك و و سار
نغمه سرا صد هزار با دف و چنگ و نشيد

شيخ برو از برم نقل و روايت ببر
ساقى مهوش بيا نقل بيار و نبيد

شاهد منظور من دلبر مخمور من
وقت تعلّل گذشت فصل گل و مل رسيد

موسم عيش است و نوش وقت نوا و خروش
ميرسد از گل سروش رخت ببستان كشيد

سوسن آزاد بين گشته سراپا زبان
تا دهد از مقدمت بر گل و ريحان نويد

سرو ببين كز غمت چون متمايل شده
در رهت از انتظار چشم شكوفه سفيد

ز هجر رويت نگر لاله شده داغ دار
غنچه ز رشك لبت جامه به تن بردريد

بهر نثار رهت ابر گهر بار شد
فرش زمرّد نگار باد صبا گستريد

پاى به گلشن بنه خواب ز نرگس ببر
تاب بسنبل بده رونق گل كن مزيد

در چمن آنگه خرام نغمه سرا شاد كام
نيمه ماه صيام آمد و عيد سعيد

سبط رسول هدى شبل ولىّ خدا
زاده خير النّسا رخت به دنيا كشيد

وجه حسن شد پديد دين خدا شد سديد
روح به تن‏ها دميد حزن ز دل‏ها رميد

گاه در آغوش خويش فاطمه‏اش جاى داد
گاه بدوش نبى منزل و مأوى گزيد

بهر يكى بوسه كز شرف به پايش زند
پشت فلك شد دو تا قامت گردون خميد

در بر اهل كمال مسلّم است اين مقال
كه دفتر مدح او است كلام ربّ مجيد

معنى و اللّيل شد ز موى او آشكار
مقصد و الشّمس گشت ز طلعت او پديد

نيست مگر لطف او بيان جنّات عدن
نيست بجز قهر او مئال بأس شديد

بهر وجودش خداى خلق نمود اين سراى
شش جهت و پنج حسّ هفت فلك آفريد

ز تيغ او وقت جنگ دين خدا شد قويم
ز حلم او گاه صلح شرع پيمبر سديد

جايگه دشمنش قعر جحيم است و بس
و ليك مهرش بود قفل جنان را كليد

عزّت دارين برد حرمت جاويد يافت
هر كه دمى از شرف در كنفش آرميد

لطف نما يك نظر بحال زارم نگر
كه دست عصيان ببر جامه تقوى دريد

سزد بحشر ار شوى شفيع اين مستمند
كه در جهان مأمنى غير حريمت نديد

ز مدح لعلت بسى درّ عدن بخش كرد
ز وصف مويت همى مشك ختن پروريد

تا ز طمع مرد را است جامه ذلّت ببر
تا ز قناعت بشر باوج عزّت رسيد

باد عدويت بدهر خوار و ذليل و عليل
محبّ جاهت مدام شاد و عزيز و سعيد

محمّد از مدحتت روان جاويد يافت
نفخه روح القدس چون بمشامش رسيد

منبع:

تفسیر روان جاوید،ثقفی تهرانی، انتشارات برهان،ج5،صص472-474

موضوع: میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام

شاعر: استاد غلامرضا سازگار

سروده:

بحر رحمت را یکدانه گُهر پیدا شد

نخل عصمت را پاکیزه ثمر پیدا شد

مژده یاران که شب نیمه ی ماه رمضان

قرص خورشید به هنگام سحر پیدا شد

عاشقان قدر بدانید که پیش از شب قدر

بیت قرآن را قرآن دگر پیدا شد

امشب از اهل سموات ندائی بر خاست

که در آغوش زمین قرص قمر پیدا شد

دامن ماه خدا، چشم محمّد روشن

علی و فاطمه را نور بصر پیدا شد

دامن فاطمه شد سبز به میلاد حسن

صلوات همه بر حُسن خداداد حَسن

رمضان! قدر بدان ماه تمامت آمد

رحمت واسعه در سفره ی عامت آمد

“چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی”

آن شب قدر که خورشید به بامت آمد

مه رحمت، مه توبه، مه غفران، مه نور

که زهرا اختر تابنده، سلامت آمد

بانگ تکبیر برآور که خدا چهره گشود

سرِ تسلیم فرود آر، امامت آمد

روزه دار! ار ندهی دل به تولاّی حسن

با خبر باش که این روزه حرامت آمد

خوش ترین ذکر در این ماه، ثنای حسن ست

مهر این روزه ی سی روزه ولای حسن ست

موضوعات مطلب :
اشعار میلاد امام حسن مجتبی(ع)

منبع: http://yahasan.ir/

متن فراز 30 دعای بیستم صحیفه سجادیه(مکارم الاخلاق)

«30»اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ قَبْلَهُ ، وَ أَنْتَ مُصَلٍّ عَلَى أَحَدٍ بَعْدَهُ ، وَ آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَ فِی الآْخِرَةِ حَسَنَةً ، وَ قِنِی بِرَحْمَتِکَ عَذَابَ النَّارِ

………..

ترجمه فراز 30 دعای بیستم صحیفه سجادیه(مکارم الاخلاق)

30- خدایا! بر محمد و دودمانش درود فرست، همانند برترین درودى که در پیش از این، بر هر یک از آفریده‏هایت فرستاده‏اى و در آینده نیز بر هر کسى خواهى فرستاد، و ما را در دنیا و آخرت، بهره‏ى نیکو عطا فرما، و در پرتو لطف و مهرت، ما را از عذاب آتش جهنم، نگاه دار!

متن فراز 29 دعای بیستم صحیفه سجادیه(مکارم الاخلاق)

«29»اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ نَبِّهْنِی لِذِکْرِکَ فِی أَوْقَاتِ الْغَفْلَةِ ، وَ اسْتَعْمِلْنِی بِطَاعَتِکَ فِی أَیَّامِ الْمُهْلَةِ ، وَ انْهَجْ لِی إِلَى مَحَبَّتِکَ سَبِیلًا سَهْلَةً ، أَکْمِلْ لِی بِهَا خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الآْخِرَةِ .

…………

ترجمه فراز 29 دعای بیستم صحیفه سجادیه(مکارم الاخلاق)

29- خدایا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و هنگام غفلتم را به یاد خود، هشیارى ده، و در روزگار فراغتم مرا به اطاعت خود، وادار، و براى وصول به دوستى خود، راهى هموار پیش رویم نه، تا بدان، نیکى دنیا و آخرتم را کامل گردانى!

متن فراز 28 دعای بیستم صحیفه سجادیه(مکارم الاخلاق)

«28»اللَّهُمَّ اخْتِمْ بِعَفْوِکَ أَجَلِی ، وَ حَقِّقْ فِی رَجَاءِ رَحْمَتِکَ أَمَلِی ، وَ سَهِّلْ إِلَى بُلُوغِ رِضَاکَ سُبُلِی ، وَ حَسِّنْ فِی جَمِیعِ أَحْوَالِی عَمَلِی .

…………

ترجمه فراز 28 دعای بیستم صحیفه سجادیه(مکارم الاخلاق)

28- خداوندا! زندگى‏ام را با بخشایش خود، پایان بخش، و آرزویم را با امید به حرمتت برپا دار، و راه‏هاى رسیدن به خشنودى‏ات را برایم هموار کن، و هموار کارهایم را نیکو گردان!