می‏گویند:
گروهی به عیادت مریضی رفتند، در میان آنان جوان لاغر اندامی بود، مریض به او گفت: این لاغری تو از چیست؟ پاسخ داد:
علتش امراض و اسقام است.
گفت: تو را به خدا قسم حقیقت حالت را به من بگو. جوان گفت:
شیرینی دنیا را چشیدم تلخ بود، زر و زیورش نزدم کوچک است، طلا و سنگش پیشم یکسان است، گویی عرش حق را برای تماشایم ظاهر کرده‏اند و من آن را آنچنان که هست می‏بینم، رفتن مردم را به سوی بهشت و جهنّم مشاهده می‏کنم، با تماشای این حقایق روزم به روزه می‏گذرد و شبم به بیداری، در آنچه هستم، از عبادت و عمل به چشمم نمی‏آید؛ زیرا عملم در برابر ثواب حق بسیار کم است‏.

 استاد حسین انصاریان

 ” یا ایها النّبی قل لِازواجکَ و بَناتکَ و نِساءِ المُومنین یُدنینَ علیهِنَّ من جَنابیبِهِنَّ ذلکَ

ادنی اَن یُعرَفنَ فلا یَوذَینَ و کانَ اللهُ غفوراً رحیماً ” (احزاب / 59)

   ” بگو ای پیامبر به زنان و دختران خود و زنان مومن که خویشتن را به چدر فرو پوشند این کار برای آن است که به عفت شناخته شوند تا از تعرض و جسارت هوسرانان آزار نکشند و خداوند آنرزنده و مهربان است.”

اسلام آمد ، انقلاب آمد،  امام آمد و زن را در مرکز فعلیت های سیاسی این کشور قرار داد و پرچم انقلاب را به دست زنان سپرد در حال که زن توانست حجاب خود ، وغار خود و متانت و عفاف خود را حفظ کند و این است شیوه حضور زن در اجتماع .

اسلام ، زن را محدود در خانه نکرده است ولی برای حفظ شئون و شخصیت زن و دور ماندن از آزار مزاحمان حجاب و عفاف را واجب کرده.  لذا روایات زیادی در نکوهش  خروج بی جهت خانم ها  از منزل به دستمان رسیده است. من جمله :

امیر المومنین (ع) خطاب به اهل عراق فرمودند : ” ای اهل عراق خبر به من رسیده که زنان شما با مردان پهلو به پهلو می روند ، آیا شرم نمی کنید ؟!”

منبع : المحاسن ، ج 1، ص 115، ح116  

علی (ع) می فرمایند : ” آیا شرم نمی کنید ؟! غیرت نمی ورزید ؟! زنان شما بی جهت به بازاار می روند و مزاحم مردان و جوانان می شوند.”

منبع : اصول کافی ، ج5، ص 537، ح 6

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله می فرماید:

مَنِ استَشارَهُ أَخوهُ المُؤمِنُ فَلَم يَمحَضهُ النَّصيحَةَ سَلَبَهُ اللّه لُبَّهُ؛

هر كس برادر مؤمنش با او مشورت كند و او صادقانه را هنمائيش نكند، خداوند عقلش را از او بگيرد.

بحارالأنوار، ج72، ص104، ح3 6

چند روایت درباره اهمیت حجاب در نظر فاطمه زهرا

پیامبر اسلام ( صلی الله علیه و آله وسلم ) روزی از کنار مردی که در حال سجده بود ، گذشت و شنید به پیشگاه الهی عرض می کند : بار الها ! بر تو چه مانعی

دارد کسانی را که حقی به گردن من دارند از من راضی بفرملایی ؟

(و اَن تَغفِرلی ذُنوبی ) و این گناهان مرا ببخشی و روانه بهشت سازی ، که عفو بخشش توب رای گنه کاران است و من یکی از آنان هستم . پس از مهربان ترین

مهربانان ! سایه لطف و رحمت خودت را بر سرم قرار ده . در این لحظه پیامبر ( صلی الله علیه و آله ) به او فرمود : « سر از سجده بردار که دعای تو مستجاب شد

و این دعا همان دعای هود ( ع ) ، پیغمبر قوم عاد است که به زبان جاری کرد . »

پادشاهی ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺷﺪ. ﻃﺒﯿﺒﺎﻥ ﺍﺯ درمانش ﻋﺎﺟﺰ ﻣﺎﻧﺪند ﻭ ازپادشاه ﻋﺬﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩستﺷﺎﻥ کاری ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﯿﺴﺖ.

و پادشاه می بایست قبل از راهی شدن به دیار باقی که پادشاه و رعیت در آنجا یکیست، جانشینی را پس از خود معرفی می کرد. پادﺷﺎﻩ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ کسی را ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﯿﻨﻤﺎﯾﻢ که ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﺕ ﻣﻦ ﯾﮏ ﺷﺐ ﺩﺭ ﻗﺒﺮی که از برای من آماده شده بخفتد!

ﺍﯾﻦ ﺧﺒﺮ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﭘﺨﺶ ﺷﺪ اما ﮐﺴﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﺸﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺒﺮﺑﺨﻮﺍﺑﺪ؛ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﺮﺩی ﻓﻘﯿﺮ ﺣﺎﺿﺮ به انجام این کار ﺷﺪ. ﻣﺮﺩ ﻓﻘﯿﺮ ﺩﺭ ﻗﺒﺮ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪ ﻭ روزنه ای ﺑﺮﺍﯼ تنفسش ﻫﻢ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻤﯿﺮﺩ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺭﻓﺘﻨﺪ. ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﺮﺩ ﻓﻘﯿﺮ ﺑه خواب ﺭﻓﺖ، ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﯾﺪ ﮐﻪنکیر و منکر ﺑﺎﻻﯼ سرش حاضر ﺁﻣﺪند. ﺳﻮﺍﻝ ﻣﯿﭙﺮﺳﻨﺪ ﻭ ﻓﻘﯿﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯿﮕوید ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪند: ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎ چه ﺩﺍﺷﺘﯽ؟
ﻓﻘﯿﺮ ﮔﻔﺖ: تنها ﯾﮏ ‏دراز گوش ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ، ﻭ ﺩیگر ﻫﯿﭻ.

ﺍﺯ ﺭﻓﺘﺎﺭ فقیر ﺑﺎ الاغ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺩﺭ ﻓﻼﻥ ﻭ ﻓﻼﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ بر ﺧﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺭ ﺯﯾﺎﺩ گذاشتی ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﺮﺩﻧﺶ ﺭاندﺍﺷﺖ ﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﺩﺭفلان ﺭﻭز به خرت ﻏﺬﺍ ﻧﺪﺍﺩﯼ و…

ﻣﺮﺩ ﻓﻘﯿﺮ به جهت ﻇﻠﻢ ﻫﺎیی که در حق الاغش کرده بود ﭼﻨﺪ ﺷﻼﻕ و گرز ﺁﺗﺸﯿﻦ خورد که برق از سرش پرید. ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﯿﺪﺍﺭ شد؛ ﺩﺭ ﺗﺮﺱ ﻭ ﻭﺣﺸﺖ ﺩﺭ ﻗﺒﺮ ﺁﺭﺍﻡ گرفت.

صبح که شد ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺟﺪﯾﺪ ﺷﺎﻥ آمدند ﺗﺎ ﺍﺯ ﻗﺒﺮ ﺑﯿﺮﻭﻧﺶ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺑﻨﺸﺎﻧﻨﺪﺵ. ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﻗﺒﺮ ﺭﺍ گشودند ﻣﺮﺩ ﻓﻘﯿﺮ ﭘﺎ به ﻓﺮﺍﺭ گذاشت ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺍﻭ ﺻﺪﺍ ﮐﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﯼ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ما و ای قبله عالم ﻓﺮﺍﺭ مکن! ﻣﺮﺩ ﻓﻘﯿﺮ ﺑﺎ جیغ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ گفت:
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺮﯼ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ تا ﺍﯾﻦ حد ﻋﺬﺍﺏ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺩﯾﺪﻡ، ﺍﮔﺮ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻮﻡ ﻭﺍﯼ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﻢ …

تلنگر:

ای بشر از چه گمان کردی که دنیا مال توست/

ورنه پنداری که هر لحظه اجل دنبال توست/

هر چه خوردی، مال مور و هر چه هستی مال گور/

هر چه داری مال وارث، هر چه کردی مال توست

 #طلبه_نوشت
هدیه همون قرض دیگه

  بعضی از مردم هدیه دادن براشون همون قرض که چه عرض کنم ،ربا خوردنه.

عروسی برادر زاده ی خانمش شده، میگه اون که فقط یه بچه داره، من اگه دویست تومن بدم، اونم باید عروسی دوتا بچه هام دویست تومن بده .

تولد بچه همسایه ست، میگه بیست تومن میدم چون اونم تولد بچه م همین قدر داد. 

یعنی ،ما آدما اصلا به فکر هدیه و محبت نیستیم، فقط میگیم اگه ندم یا کم بدم ،میگن خسیسه.

نوشته شده توسط مدیر وبلاگ حسن حسن

صندلیهای خالی!