پیامبر اسلام ( صلی الله علیه و آله وسلم ) روزی از کنار مردی که در حال سجده بود ، گذشت و شنید به پیشگاه الهی عرض می کند : بار الها ! بر تو چه مانعی

دارد کسانی را که حقی به گردن من دارند از من راضی بفرملایی ؟

(و اَن تَغفِرلی ذُنوبی ) و این گناهان مرا ببخشی و روانه بهشت سازی ، که عفو بخشش توب رای گنه کاران است و من یکی از آنان هستم . پس از مهربان ترین

مهربانان ! سایه لطف و رحمت خودت را بر سرم قرار ده . در این لحظه پیامبر ( صلی الله علیه و آله ) به او فرمود : « سر از سجده بردار که دعای تو مستجاب شد

و این دعا همان دعای هود ( ع ) ، پیغمبر قوم عاد است که به زبان جاری کرد . »