عن رؤ بة من مصقلة قال : لما نزل بالحسن عليه السلام الموت قال : اخرجوا فراشى الى صحن الدار، فاخرجوه ، فرفع راءسه الى الساء و قال :

اللهم انى احتسب عندك نفسى ، فانها اعز الانفس على لم اصب بمثله

اللهم ارحم صرعتى ، و انس فى القرب وحدتى

از رؤ به بن مصقله روايت شده كه گفت : آن حضرت هنگام احتضار فرمود: بستر مرا به حياط ببريد، او را بيرون بردند، سر بلند، كرد و اين دعا را خواند:

خداوندا! من جانم كه عزيزترين چيزها نزد من بوده و همانند آن چيزى را در اختيار ندارم به تو مى سپارم .

خدايا! مرا مورد رحمتت قرار ده ، و در تنهايى قبر مونس من باش .