هنگامى كه پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم شهادت حسين عليه السلام و ساير مصيبت هاى او را به دختر خود، خبر داد؛ فاطمه عليهاالسلام سخت گريه نمود و عرض كرد:

- پدر جان ! اين گرفتارى چه زمانى رخ مى دهد؟

رسول خدا فرمود:

- زمانى كه من و تو و على در دنيا نباشيم .

آن گاه گريه فاطمه شديدتر شد. عرض كرد:

- چه كسى بر حسينم گريه مى كند، و به عزادارى او قيام مى نمايد؟

پيامبر فرمود:

- فاطمه ! زنان امتم بر زنان اهل بيتم ، و مردان بر مردان گريه مى كنند و در هر سال ، عزادارى او را تجديد مى كنند. روز قيامت كه فرا رسد، تو براى زنان شفاعت مى كنى و من براى مردان ، و هر كه بر گرفتارى حسين گريه كند، دست او را مى گيريم و داخل بهشت مى كنيم . فاطمه جان ! تمام ديده ها روز قيامت گريان است ، مگر چشمى كه بر مصيبت حسين گريه كند! آن چشم براى رسيدن به نعمت هاى بهشت خندان است !(37)

37- بحار، ج 44، ص 292