جنگ های پیامبر با یهودیان و دشمنان اسلام برای امروز حاوی این مطلب است که این دشمنان علیرغم زرق و برق فراوان خود در اکثر مواقع با شدت برخورد پیامبر پا به فرار گذاشته اند؛

قبیله بنی قینقاع، یهودیان  بسیار مرفهی بودند. کار زرگری در کل جزیره العرب در اختیار آنان بود. لذا سرمست از ثروت خود به پیامبر پیشنهاد جنگ دادند. پیامبر در پاسخ لبیک گفت اما آنان بدون درگیری به دژهای خود پناهنده شدند. پیامبر اما کوتاه نیامد و به طرف دژهای آنان روانه شد و تا ۱۵ روز آنان را در محاصره خود گرفت تا آنکه آنان تسلیم  شدند و ضمن رها سازی لوازم و وسایل خود اجازه یافتند با اموال و فرزندان و بستگانشان از قطب حکومت اسلامی خارج شوند.

قبیله بنی نضیر، این یهودیان آنچنان ثروتمند بودند که پول و ثروت خود را به عنوان وام در اختیار دیگران می گذاشتند، لذا پیامبر جهت دریافت وام به سوی آنان روانه شد. اما آنان قصد جان پیامبر را کردند، لذا پیامبر به آنان که زیر لوای  نظام اسلامی نمک دان شکسته بودند اینگونه پیام داد : ” حال که پیمان مرا شکستید از دیار من بیرون شوید و برای این کار به شما ده روز مهلت می دهم” یهودیان اما پاسخ دادند “هر چه می خواهی بکن! “

پیامبر نیز هرچه خواست کرد، بی درنگ به سوی آنان روانه شد، آنان را محاصره کرد و خانه هایشان را ویران نمود، پاسخ یهویان روشن بود؛ فرار! و  پاسخ پیامبر نیز روشن بود “اشدا علی الکفار“. یهودیان مدام از دژی به دژ دیگر فرار می کردند. تا آنکه با مشاهده ی شدت عمل پیامبر تسلیم و از ایشان خواستند تا با اموال و لوازمشان از مدینه خارج شوند، اما آنان با غرور خود قبلاً چنین فرصتی را مردود کرده بودند، لذا پیامبر نپذیرفت و آنان با گذاشتن غنیمت بسیار از مدینه خارج شدند.

قبیله عرب بنی سلیم، که دو بار جهت حمله به مسلمین و پیامبر گرد آمدند اما هر بار به محض شنیدند حرکت پیامبر به سوی آنان بدون آنکه سپاه اسلام را ببینند از ترس از هم گسیختند و پا به فرار گذاشتند!

طوایف عرب بنی ثعلبه ، محارب و بنی غطفان با هم جمع شده بودند و پس از عقب نشینی قبلی خود، مجداداً جهت جنگ با پیامبر گرد آمدند، که مجداداً به محض شنیدن وارد عمل شدن پیامبر متحیر و قبل از جنگ از رویارویی با آن حضرت به گونه ای گریختند که زنان و اموال خود را فراموش کردند با خود ببرند!

و ده ها مورد دیگر که بیانگر آن است که در برابر دشمن باید با شدت عمل برخورد کرد، اگر پیامبر در تمام موارد بالا در هجوم به کفار و مقابله کمی کوتاهی، ضعف و یا مسامحه نشان می دادند به آنان جسارت حمله و خسارت به مسلیمن را داده بودند.

امام خمینی در سخنی به امام خامنه ای اینگونه نحوه ی برخورد ایران با آمریکا را شرح می دهند:

“این را بدانید که هر وقت بخواهید با آمریکا و انگلیس مسامحه کنید، فشارشان را بیشتر می کنند. بهترین کار با آمریکا این است که با شجاعت و شهامت با آن برخورد کنید. شما بعد از من یادتان باشد که با آمریکا نباید مسامحه کرد. باید با آن برخورد محکم کرد و نترسید که هیچ غلطی نمی تواند بکند. ”