در نهج البلاغه و در بسيارى از جوامع و مصادر روايى فرقين در ذيل وصيت حضرت امام على عليه السلام به فرزندانش امام حسن و امام حسين عليه السلام پس از ضربت خوردنش از اين ملجم آمده است كه : الا لايقتلن بى الا قاتلى . انظروا اذا انا مت من ضربته هذه فاضربوه ضربه . و لا بمثل بالرجل فانى سمعت رسول الله صلى الله عليه وآله يقول : اياكم والمصله و لو كان بالكلب العقور ؛ (638)آگاه باشيد كه به كشته شدن من نبايد كسى - جز كشنده من - كشته شود. پس بزنيد او را (قاتل مرا) يك بار زدنى در ازاى يك بار زدنش (يك ضربت شمشير در مقابل يك ضربت شمشير) . و آن مرد (يعنى اين ملجم ) نبايد مثله بشود؛ زيرا كه از رسول الله صلى الله عليه وآله شنيدم كه فرمود: از مثله حذر كنيد، اگر چه به سگ گزنده باشد.

ابن ابى الحديد در پايان شرح همين وصيت از رسول الله صلى الله عليه وآله روايت نقل كرده است كه فرمود: لا مثله حرام (639)