نام مبارك امام نهم «محمد»، كنيه‌ی حضرت «ابوجعفر» و لقب او «تقي» و «جواد» است. ولادت ايشان در سال 195 ه.ق در شهر مدينه بوده، در روز و ماه ولادت آنجناب بين مورخين اختلاف شده، عده‌اي آنرا نيمه ماه رمضان و بعضي دهم ماه رجب ذكر كرده‌اند…(کلیک کنید)

حکیمه خاتون، دختر امام موسی کاظم(علیه السلام) و خواهر امام رضا(علیه السلام) درباره ولادت برادرزاده‌اش می‌گوید: پس از آن‌که نوزاد را در جامه‌های مطهر پیچیده بودیم و حضرت رضا(علیه السلام) او را از ما گرفت، در گهواره گذاشت و به من سپرد و فرمود: از این گهواره جدا مشو! چون روز سوم ولادت فرا رسید، امام جواد(علیه السلام) دیده حقیقت بین خویش را به آسمان گشود و به سوی راست و چپ نظر کرد و به زبان فصیح ندا داد: «أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ و أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ»…(کلیک کنید)

در زمان امامت جواد الائمه (علیه السلام)، معتزليان دستورها و مطالب دينى را به عقل خود عرضه مى‏ كردند و آنچه را كه عقلشان صريحاً تأييد مى‏ كرد مى ‏پذيرفتند و بقيه را رد و انكار مى ‏كردند و چون نيل به مقام امامت امّت در سنين خردسالى با عقل ظاهر بين آنان قابل توجيه نبود، سؤالات دشوار و پيچيده‏اى را مطرح مى‏ كردند تا به پندار خود، آن حضرت را در ميدان رقابت علمى شكست بدهند!…(کلیک کنید)

امام جواد (علیه السلام) فرموده اند: چهار خصلت که در هر کس باشد، ایمانش کامل است؛ کسی که برای خدا ببخشد و در راه خدا منع نماید و برای خدا دوست بدارد و برای او خشمگین شود…(کلیک کنید)