مردى از اهالى بلخ مى گويد:

در سفر خراسان در خدمت امام رضا عليه السلام بودم ، روزى سفره غذا انداختند و امام همه غلامان و خدمتگزاران خود حتى سياهان را بر سر سفره نشانيد تا با آنها غذا بخورند.

عرض كردم :

فدايت شوم ! بهتر است براى اينان سفره جداگانه مى انداختند.

امام فرمود:

ساكت باش ! خداى همه ما يكى است ، پدر و مادرمان نيز يكى است و پاداش بستگى به عمل اشخاص دارد.(70)

70- بحار: ج 49، ص 101.