سلام بر تو اي اميد انتظار آسمان و زمين ؛
و سلام بر تو اي محبوب دلها ؛
مهربانم! چه دشوار است بر من انتظار رسيدنت؛ از آنكه مشتاقان لحظه شما ديدارت هستند.
آدينه‌هاي منتظر از پس هم مي‌گذرند و تنها خيال آمدن جمله‌ي موعود مرا آرام مي‌سازد.
آري چه سخت‌ بر من، كه تو را نبينم و صدايت را نشنوم و ببينم كه خفاشاني بر گل نرگس دشمني‌ها روا مي‌دارند و مي‌خواهند عطر خوش گل از يادها برود و بيشتر در غربت بماند.
مولاي من! ياريم نما تا فرياد خود را به گوش دوستدارانت برسانم كه اي پروانه‌هاي عاشق، بياييد به فكر غربت و مظلوميت يوسف زهرا باشيم، نگذاريد كه در حصار غفلت و بي‌خبري زنداني شويم.
بيائيد خود را از گرداب خودخواهي و گردباد هوي و هوس نجات دهيم و مهر اين دنياي پست را از دلمان بيرون نمائيم.
اي منتظران عالم، بيائيد پيام انتظار را به گوش جهانيان برسانيم و هر صبح جانمان را با نام و ياد مهربانترين پدر عالم معطر و خوشبو كنيم.
بياييد قلب‌هايمان را شيفته و شيداي مولايمان نمائيم، تا از چشمه‌ي جوشان معرفت او بهره‌مند گرديم كه او اقيانوسي از مهر و صفاست.
بيائيد سفره‌ي دل را با دعاي فرج او تزئين كنيم و در اين دنياي طوفاني با گام‌هايي استوار و چشماني اميدوار منتظر باشيم تا باد صبا خبر مقدم محبوب دلها را بياورد و آن گاه تلخي هجران به شيريني بدل مي‌گردد.
مولاي من ! در انتظار روزي خواهيم ماند كه بيايي و چشم‌مان به خاكستر نشسته‌ي ما به ديدارت روشن گردد.
دلتنگي‌هايمان پايان يابد و نظاره‌گر برافراشته شدن پرچم پيروزي و نابودي پايه‌هاي ظلم و ستم باشيم.