يكى از مسلمانان در بستر بيمارى افتاده بود. پيغمبر خدا با گروهى از اصحاب خود بر بالين او حاضر شدند. وى در حال بى هوشى بود.

رسول خدا فرمود:

اى فرشته مرگ اين شخص را آزاد بگذار تا از او سؤ ال كنم .

ناگاه مرد به هوش آمد .

پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم فرمود:

چه مى بينى ؟

مرد گفت :

سفيدى بسيار و سياهى بسيار مى بينم .

- كدام يك از آن دو، به تو نزديكتر هستند؟

- سياه به من نزديكتر است .

حضرت فرمود؛ بگو:

الهم اغفر لى الكثير من معاصيك و اقبل منى اليسير من طاعتك

خدايا گناهان بسيارم را ببخش و طاعت اندكم را بپذير!

مرد اين دعا را خواند و بى هوش شد.

پيغمبر دوباره به فرشته فرمود:

ساعتى بر او آسان بگير! تا از او پرسش كنم .

در اين وقت مرد به هوش آمد.

پيغمبر صلى الله عليه و آله وسلم فرمود:

چه مى بينى ؟

مرد: سياه بسيار و سفيد بسيار مى بينم .

- كدام يك از آنها به تو نزديكتر است ؟

- سفيد نزديكتر است .

پيامبر صلى الله عليه و آله به حاضران فرمود:

خداوند اين رفيق شما را بخشيد.

امام صادق عليه السلام پس از نقل اين داستان مى فرمايد:

وقتى به بالين فردى كه در حال جان دادن است رفتيد، اين دعا (دعاى ذكر شده ) را به او بگوييد و تلقين كنيد.(12)

12- بحار: ج 6، ص 197.