كميل بن زياد از حضرت على عليه السلام پرسيد: حقيقت چيست ؟

حضرت فرمود: تو را با حقيقت چه كار است ؟

كميل گفت : مگر من رازدار تو نيستم ؟

حضرت فرمود: آرى ، ولى آن چه كه از من مى جوشد و فيضان مى كند، تنها اندكى از آن به تو مى رسد.

كميل گفت : آيا چون تويى سايل را نااميد مى كند؟

فرمود: حقيقت ، عبارت از كشف انوار جلال است ، بدون اشاره .

كميل گفت : مرا توضيح بيشترى فرما !

فرمود: محو موهوم و آشكار صحو معلوم است .

كميل گفت : توضيح بيشترى مى خواهم .

فرمود: عبارت از هتك و كنار رفتن ستر و حايل است ، به سبب غلبه سر.

گفت : باز هم توضيح بفرما !

اميرالمؤمنان فرمود: جذب احديت با صفت توحيد است .

كميل بار ديگر گفت : توضيح و بيانى فزون تر عنايت كن !

فرمود: نورى است كه از صبح ازل طلوع مى كند و در هياكل آثارش تجلى مى يابد كميل بار ديگر توضيحى بيشتر خواست ، ولى حضرت على عليه السلام فرمود: چراغ را خاموش كن كه چيزى به صبح نمانده است ! (356)

موضوعات: فضائل و سيره چهارده معصوم (ع) در آثار استاد علامه حسن زاده آملي  لینک ثابت



[چهارشنبه 1395-06-31] [ 11:14:00 ب.ظ ]