انسان در عرفات عملى به جايى مى رسد كه چشم برزخيش باز مى شود، يعنى انسانها را مطابق سريره و ملكات آنها مشاهده مى كند، مثلا حشر ما در قيامت براى انسانهاى معمولى از مسائل ماوراى طبيعت به شمار مى آيد، ولى براى اهلش ، الان قيامتشان قيام كرده است ، براى مردان بزرگ و اولياى حق قيامت در اين دنيا قيام كرده است .

همين طور پله به پله بالا برويد تا مى رسيد به امام عادفين و متقين ، امام موحدين ، حضرت وصى ، جناب اميرالمؤمنين على عليه السلام كه مى فرمايد: لو كشف الغطاء، لما ازددت يقينا .(621)دنيا و آخرت به آن صورتى كه بر ما حجاب است براى آن حضرت حجاب نيست .(622)