حرکت در راستای سنت و سیره‌ی پیامبر صلی الله علیه و آله و کتاب خدا از امور روشنی است که باید حاکم اسلامی آن را در نظر داشته باشد به طوری که هر روز در سایه‌ی حاکمیت عدل او یک یا چند سنت الهی احیا شود و موانع اجرای قوانین اسلامی برطرف گردد.

امام مجتبی علیه‌السلام در برابر معاویه فرمود:

«انما الخلیفة من سار بکتاب الله و سنة نبیه صلی الله علیه و آله و لیس الخلیفة من سار بالجور» [266] همانا خلیفه و حاکم اسلامی کسی است که بر راه و روش کتاب خدا و سیره‌ی پیامبرش عمل کند و آن‌ها را زنده بدارد و اما حاکمی که بی توجه به سنت پیامبر صلی الله علیه و آله است و ستم روا می‌دارد او خلیفه مسلمانان نخواهد بود.

و نیز امام حسین علیه‌السلام در پاسخ به نامه‌های مردم کوفه چنین نوشت:

«فلعمری ما الامام الا الحاکم بالکتاب، القائم بالقسط، الدائن بدین الحق الحابس نفسه علی ذات الله» [267] سوگند به جانم امام و جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله نخواهد بود، مگر کسی که بر اساس کتاب خدا حکم‌فرما باشد و عدل را به پا دارد و خود را مدیون به دین

حق بداند و در برابر خداوند نفسش را تسلیم کند و از هرگونه پیروی هوا و هوس جلوگیری نماید.