عذرهايى كه موجب تيمّم مىشود
فقط وقتى مىتوان تيمّم كرد كه وقت نماز تنگ شده و تنها به اندازهاى كه بتوان تيمّم كرد وقت باشد، و يا بكلّى آب يافت نشود؛ يا استعمال آب براى شخص - به خاطر بيمارى يا عدم امكان پرداخت بهاى آب، و يا به جهت عذرهايى ديگرى كه در شريعت محمّديّه (صلى الله على و آله و سلم) مجوّزِ تيمّم هستند - ممكن نباشد.
اگر عدم امكان طهارت با آب، به خاطر پيدا نشدن آب بوده و شخصى كه آب پيدا نكرده در صحرا باشد، بايد هنگام تنگ شدن وقت نماز، در زمين هموار به اندازهى مسافت پرتاب دو تير، و در زمين سخت و ناهموار به اندازهى مسافت پرتاب يك تير، در جستجوى آب برود. و جستجوى آب براى هركس كه قدرت بر آن داشته باشد امر مهمّ و بسيار مورد تأكيد است.
ادب حضور از فلاح السائل
[جمعه 1396-06-10] [ 10:05:00 ق.ظ ]