? ⚫️ ? ⚫️ مرحوم مجتهدی در مجالس #روضه، چای بازمانده در استکان را که دیگری خورده بود، بر می داشت و به عنوان تبرک می خورد. #شیخ_احمد_مجتهدی_تهرانی #امام_حسین علیه السلام ?

 امام رضا (علیه السلام)از حرص وحسد بپرهیزید زیرااین دوامتهای گذشته رانابود کرده است.

ازیاد مبرزمزمه های دین را

مفهوم بلندقصه ای دیرین را

حرص وحسد،این دواژدها سوزانده

امت های گذشته وپیشین را

                                                                                   بحا رالانوار

توصیه رهبر معظم انقلاب به طلاب

رهبر معظم انقلاب به عنوان یک طلبه و روحانی موفق در تمام زمینه ها شناخته شده و مایه فخر و مباهات حوزه ها به شمار می‌رود. از این رو سیره و روش آن بزرگوار برای طلاب جوان ما بسیار حائز اهمیت است.

شکی نیست که رهبر معظم انقلاب اسلامی به عنوان یکی از برجسته ترین شخصیت‌های دینی و مذهبی و سیاسی مورد شناخت مردم جهان است. زندگی ساده و شیوه و روش اسلامی و مطابق با دستورات مقدس اسلام از او یک شخصیت مقدس، شجاع، عالم و فقیهی برجسته ساخته است.

در این میان جایگاه چنین شخصیتی در حزوه های علمیه از دیگر مراکز به مراتب برجسته تر و ملموس تر است.رهبر معظم انقلاب به عنوان یک طلبه و روحانی موفق در تمام زمینه ها شناخته شده و مایه فخر و مباهات حوزه ها به شمار می‌رود. از این رو سیره و روش آن بزرگوار برای طلاب جوان ما بسیار حائز اهمیت است.

برخوردهای اجتماعی، نظم و انظباط و تلاش و کوشش ایشان و خلاصه هر آنچه در مسیر طلبگی لازمه کار یک طلبه موفق است، شاخصه هایی است که می تواند به عنوان الگو در زندگی هر طلبه ای لحاظ شود.

جالب است که برخی توصیه‌های ایشان به طلاب بسیار موجز ولی کارگشا و با اهمیت است. توصیه هایی که برگرفته از سالها تجربه و سالها تلاش و کوشش معنوی و علمی است.

در این نوشتار به گزیده ای از سخنان منصور حاتمی راد، عضور هیات علمی دانشگاه امام حسین علیه السلام که به صورت اشاره وار و بخش بخش آورده شده اشاره می کنیم.

ادامه »

نیم نگاهی به دعای فرجی که میخوانیم

دعای فرج اصلی “الهی عظم البلاء” است.ما در “اللهم کن لولیک الفرج” از خداوند می‌خواهیم که امام زمان(علیه السلام) را تحت حمایت کامل خود بگیرد و او را تا رسیدن به هدف نهایی‌اش از هر جهت یاری کند.

به عنوان مقدمه باید یادآور شویم که جهان هستی، بر پایه اسباب و مسببات پایه ریزی شده است؛ به گونه‌ای که برای تحقق هر امری باید زمینه‌ها و شرایط آن فراهم شده باشد. دعا کردن نیز در این نظام، جایگاه خاص خود قرار دارد و در کنار سایر شرایط و یکی از آنها شمرده می‌شود. از این رو، وظیفه هر انسان دعا کردن است؛ همان گونه که باید تلاش و کوشش نیز داشته باشد.

حقیقت دعا، اظهار عجز و فقر و نیاز به درگاه پروردگار عالم وخالق جهان است. انسان هنگام دعا، با حضرت حق ارتباط ویژه برقرار کرده و ضمن اعتراف به حقارت و کوچکی خود، عظمت باری تعالی را زنده می‌کند. او خود را مالک چیزی نمی‌داند، و در برابر خداوند، خویش را هیچ به حساب می‌آورد و عبودیت و بندگی اش را اظهار می‌دارد.

بنده هستی خود را از آن خدا و خود را محتاج درگاه او می‌داند و لذا سر به آستان او می‌گذارد. و این نمایش ارتباطی زیبا بین خدا و بنده است. در این حال، بنده نزد خدا عزت می‌یابد، به او نزدیک تر می‌شود و عنایت ویژه حق را شامل حال خود می‌کند. نیازش پذیرفته، حاجتش روا، و دعایش مستجاب می‌شود.

در این میان دعا به ساحت مقدس امام که ولی نعمت ما و واسطه فیض الهی است ـ جایگاه ویژهای دارد و وظیفه انسان دعا برای او است باید دانست تردیدی نیست که دعا، از عبادت‌های بزرگ است و آثار فراوانی دارد و دعا کردن

برای سلامتی امام عصر(ع) از بهترین اقسام دعا است. درباره تاثیر دعا، از دو زاویه می‌توان نگاه کرد:

الف. تاثیر دعا نسبت به امام

ب. تأثیر دعا برای دعا کننده

از نگاه اول، دعا در سلامتی حضرت، مؤثر است؛ زیرا ایشان به این جهت که انسان است و در همین عالم زندگی می‌کند، در معرض آفات و بلایا هست و دعا می‌تواند در دور کردن بلاها و مرض‌ها از وجود عزیزش مؤثر باشد. این، با اراده‌ی خدا مبنی بر حیات و سلامتی امام، منافاتی ندارد؛ زیرا که اراده‌ی خدا از طریق اسباب اعمال می‌شود و دعا از مهمترین وسیله‌ها و سبب‌ها برای جریان اراده خدا در زندگی است.

از نگاه دوم، آثار دعا کردن فراوان است از جمله:

دعا کردن راهی است برای این که امام عصر را یاد کنیم و به این وسیله با آن عزیز ارتباط روحی و معنوی پیدا کنیم و این ارتباط ثمرات بسیاری برای رشد و کمال روحی ما دارد.

دعا کردن برای امام، نوعی عرض ارادت و محبت نسبت به او است که قطعاً از سوی آن منبع کرم بی پاسخ نخواهد ماند و دعا کننده را مورد لطف و عنایت خاص خود قرار خواهد داد.

دعا کردن برای امام، یعنی آن وجود عزیز را بر بسیاری از موجودات و پدیده‌ها مقدم دانستن و وجود و نقش او را مد نظر قرار دادن. این موضوع، سبب زیاد شدن محبت آن عزیز در دل‌ها و جان‌ها می‌گردد؛ زیرا ذکر محبوب سبب فراوانی محبت نسبت به او است.

با توجه به این که ایشان، واسطه‌ی فیض الهی در عالم هستی‌اند، صلوات و صدقه به نیت ایشان خود نوعی وسیله برای کسب فیوضات بیشتر است.

اما ترجمه از این دعای شریف:
در ابتدای دعا از لفظ “الله” مدد می‌گیریم. “الله” لفظ خاص خدا و ندا است و همه صفات کمالی او را در بر می‌گیرد. استفاده از این لفظ، نشانه آن است که مطلبی بزرگ، مهم و فراگیر از خداوند مسئلت می‌کنیم.

سپس اراده خداوند را خواستارم: “کن” اراده خداوند دو گونه است: تکوینی(مربوط به خلق و عالم هستی) تشریعی(مربوط به قوانین) ما در این دعا، اراده از نوع اول را ـ که حتمیت دارد و تخلف از آن معنا ندارد ـ را خواستاریم.
در ادامه دعا لفظ “ولی” را برای امام عصر(علیه السلام) به کار می‌گیریم. ولی خدا، یعنی کسی که قرین خداست و بین او و خدا مانع و فاصله نیست. بر این اساس او برترین مخلوق خداوند است و از او کسی به خدا نزدیک تر نیست. در معنای ولی، سرپرستی نیز نهفته است. پس او از طرف خدا سرپرست امور عالم هستی است و تصرف در امور میکند. این بالاترین مقامی است که یک مخلوق میتواند داشته باشد و لذا اطاعت مطلق از او واجب است. ” أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ”(نساء/۵۹) آنگاه ولی را معرفی میکنیم: “الحجة بن الحسن” هر کس باید امام و رهبر و راهبر خود را بشناسد. بداند هادی او چه کسی است. پیامبر فرموده است: “من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة”؛"کسی که بمیرد و امام زمانش را نشناخته باشد به مرگ جاهلی از دنیا رفته است". باید انسان بداند رهرو چه کسی است و به پیروی از او به کجا میرود. ما در این فراز، امام خود را معرفی میکنیم و او همان امام مهدی(علیه السلام) فرزند امام حسن عسکری(علیه السلام) است.

در ادامه دعا، نیازهای خودا را می‌خواهیم. خدایا! برای مهدی: ولی، حافظ، قائد، ناصر، دلیل و عین باش.

“ولی” یعنی سرپرستی امور مهدی(علیه السلام) را خود به عهده بگیرد و لحظه‌ای از او غافل نشو. پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) مکرر می‌فرمود: “رب لا تکلنی الی نفسی طرفة عین ابدا”؛"پروردگارا! به اندازه چشم به هم زدنی مرا به خود واگذار مکن". از پیامبر در این زمینه پرسیدند. فرمود: برادرم یونس لحظه‌ای به حال خود رها شد، سرانجامش گرفتاری در شکم ماهی بود. همه نیازمند عنایت خداییم، و ولی خدا به خاطر مقام بلندش، دستگیری بیشتر را می‌طبد.

“حافظ” ؛ یعنی، خدایا، تو او را از گزند حوادث و کیدها حفظ کن و نقشه‌های دشمنان و شیاطین را در مورد او نقش بر آب کن. خدایا او را از بلاها و بیماری‌ها محافظت کن، تا بتواند به خوبی ولایت خود را اعمال کند.

“قائد“؛ یعنی: رهبر و راهنمای او، تو باش و مدیریت برنامه‌های او را به عهده بگیرد. این انقلاب بزرگ جهانی نیازمند به راهبری‌ها و هدایت‌های ویژه خداوند است.

“ناصر“؛ یعنی، خدایا! یاور و مددکار او باش. هر حرکتی که بخواهد به سرانجام برسد، باید مورد حمایت و یاری قرار گیرد تا نتیجه مطلوب از آن حاصل آید. و چه کسی بهتر از خداوند که قدرت مطلق بوده، و بهترین در تحقق برنامه‌ها است.

“دلیل” ؛ یعنی، خدایا! راهنما و دلیل او باش. اگر آدمی وارد جاده‌ای شود که تا به حال در آن گام ننهاده متحیر می‌ماند؛ زیرا نمی‌داند راه چگونه است. او نیاز به دلیل و راهنما دارد که او را همراهی کرده و راه را برای او توضیح دهد و به مقصدش برساند. کاروان‌ها در زمان گذشته، برای رسیدن به مقصد از دلیل و بلد راه سود می‌جستند. ما از خداوند می‌خواهیم که خودش دلیل و راهنمای امام باشد تا زمینه‌های ظهور او فراهم گردد، و با قیام زیبایش عدالت را در جهان حاکم گرداند.

“عین“؛ ، اصلی‌ترین عضو شناخت، چشم است. آدمی با چشم، کران تا کران جهان را می‌بیند و محیط خود را درک می‌کند. خطای دید باعث خسارت جبران ناپذیری می‌شود. ما از خدا می‌خواهیم خودش عین باشد و امام از طریق او، جهان و حرکت خود را ببیند. دید خدایی دیگر خطا ندارد و بدون نقص و انحراف است.

سر انجام این اراده و عنایت‌های ویژه حضرت حق آن است که زمین از آلودگی‌ها و نافرمانی‌ها به دست امام مهدی(علیه السلام) و با قیام آسمانی‌اش پاک می‌شود و عبادت الهی بدون شرک محقق گردد:” یَعْبُدُونَنِی لا یُشْرِکُونَ بِی شَیْئاً”(نور،۵۵) و هدف از خلقت تحقق مییابد. ” وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ”(ذاریات،۵۶) ما از خداوند می‌خواهیم این نعمت ارزشمند، پس از پدید آمدن مدتهای طولانی ادامه یابد تا انسانهای زیادی در سایه این حکومت به سر انجام نیک نایل شوند.

 منبع ظهور۱۲

شخصى آمد خدمت حضرت على (عليه السلام) عرض كرد چهار پرسش دارم مي‌خواهم از محضر شما بپرسم.

حضرت در جواب فرمودند: بپرس ولو اينكه چهل سؤال باشد.

عرض كرد: واجب چيست؟ و واجب‏‌تر از آن كدام است؟

نزديك چيست؟ و نزديک‌تر از آن كدام؟ عجیب چيست؟ و عجیب‏‌تر كدام است؟

سخت چيست؟ و سخت‏‌تر از آن كدام؟

حضرت على (عليه السلام) فرمودند: واجب، اطاعت خداوند است و واجب‏‌تر ترک گناه است.

زديك، قيامت است، اما نزديك‏‌تر از آن مرگ است.

فرمودند: عجيب، دنياست و عجيب‏‌تر از آن دوست‌داشتن دنياست.

سپس فرمودند: سخت، خانه قبر است اما سخت‌تر از آن، بدون توشه وارد قبر شدن است.

ان للّه حرماً و هو مكه ألا انَّ لرسول اللّه حرماً و هو المدينة ألا وان لاميرالمؤمنين عليه السلام حرماً و هو الكوفه الا و انَّ قم

الكوفة الضغيرة ألا ان للجنة ثمانيه ابواب ثلاثه منها الى قم تقبض فيها اموأة من ولدى اسمها فاطمه بنت موسى عليهاالسلام

و تدخل بشفاعتها شيعتى الجنة با جمعهم .

خداوند حرمى دارد كه مكه است پيامبر حرمى دارد و آن مدينه است و حضرت على (ع) حرمى دارد و آن كوفه است و قم كوفه

كوچك است كه از 8 درب بهشت سه درب آن به قم باز مى شود - زنى از فرزندان من در قم از دنيا مى رود كه اسمش فاطمه

دختر موسى (ع) است و به شفاعت او همه شيعيان من وارد بهشت مى شوند .

از مرحوم آیت اللّه العظمی سیدمحمود مرعشی نقل شده است که بسیار علاقمند بودم که به طریقی محل قبر شریف جده ام حضرت زهرا علیهاالسلام را بیابم. برای این مقصود، ختم مجربی انتخاب کرده و چهل شب به آن مداومت کردم، تا شاید با این طریق، از محل مرقد شریف حضرت زهرا علیهاالسلام ، آگاه گردم. شب چهلم بعد از انجام ختم و توسل فراوان به بستر خواب رفتم. در عالم خواب به محضر امام باقر علیه السلام یا امام صادق علیه السلام رسیدم، امام به من فرمود: «عَلَیْکَ بِکَریمَةِ اهلِ البَیْتِ؛ به دامن کریمه اهل بیت علیهاالسلام چنگ بزن.» تصور کردم که منظور امام علیه السلام از این جمله، حضرت زهرا علیهاالسلام است. عرض کردم: آری قربانت گردم، من نیز ختم را برای همین گرفتم که محل شریف قبر حضرت را دقیق تر بدانم و زیارتش کنم. امام علیه السلام فرمود: منظور من، قبر شریف حضرت معصومه علیهاالسلام در قم است. سپس افزود: به خاطر مصالحی، خداوند اراده کرده است که قبر حضرت زهرا علیهاالسلام برای همیشه برای همگان مخفی باشد. از این رو قبر حضرت معصومه علیهاالسلام را تجلیگاه قبر شریف حضرت زهرا علیهاالسلام قرار داده و شکوه و عظمت مرقد حضرت زهرا علیهاالسلام را در قبر حضرت معصومه علیهاالسلام متجلی کرده است.

مرحوم سیدمحمود مرعشی رحمه الله وقتی از خواب برمی خیزد، تصمیم می گیرد که با اعضای خانواده خود عازم قم شود.

کریمه اهل بیت ص 43

حضرت علی علیه السلام بر جمعی وارد شده و از آنها سؤال فرمودند: آیا می دانید امید بخش ترین آیه ی قرآن کدام است؟! هرکس به فراخور حال خویش آیه ای را عنوان کرد:

بعضی گفتند: آیه ی «إِنَّ اللّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ»(نساء/48) یعنی خداوند جز شرک، گناهان دیگر را می بخشد.

بعض دیگر بر آن بودند که این آیه است؛ «وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءًا أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُورًا رَحیمًا»(نساء/110) یعنی هرکس خلافکار و ظالم باشد ولی استغفار کند، خداوند را بخشنده و مهربان خواهد یافت.

عدّه ای اظهار داشتند آیه ی «یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلی‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعًا»( زمر/53) یعنی ای بندگان من که در حقّ خود اسراف کرده اید! از رحمت خدا مأیوس نشوید، زیرا او همه ی گناهان را می بخشد.

تعدادی هم نظر به این آیه داشتند؛ «وَ الَّذینَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ»(آل عمران /134)یعنی کسانی که اگر کار زشتی انجام دادند و به خودشان ظلم کردند، یاد خداوند می کنند و برای گناهان خویش استغفار می نمایند، و کیست جز خداوند که گناهان را ببخشد.

بعد از اینکه حضرت نظرات آنان را شنید، فرمودند: از حبیبم رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که فرمود: امید بخش ترین آیه در قرآن این آیه است: «وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَیِ النَّهارِ وَ زُلَفًا مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ»( هود/114)سپس پیامبر صلی الله علیه و آله ادامه دادند: یا علی! سوگند به خداوندی که مرا بشیر و نذیر به سوی مردم مبعوث کرد، وقتی که انسان برای نماز وضو بگیرد، گناهانش ریخته می شود، و زمانی که رو به قبله کند، پاک می شود. یا علی! مثال اقامه کننده ی نمازهای روزانه، مثل کسی است که هر روز پنج مرتبه در نهر آبی که جلوی منزل اوست خود را شستشو کند.

تفسیر نور

پیامبر اکرم (ص)می فر مایند :"به فرزندان خود احترام کنید و با آداب وروش پسندیده با آنه معاشرت نمایید".

احترام به کودک وحسن معاشرت پدر ومادر با وی یکی از اساسی ترین عوامل ایجاد شخصیت در کودک است که رهبر بزرگ اسلام این برنامه بزرگ را در این عبارت کوتاه بیان فرمودند وصریحا اجرای آن را به پیروان خود دستور دادند.کسانیکه می خواهند فرزند خود را با شخصیت بپرورند قطعا باید به این نکته توجه کنند.پدران ومادرانی که فرزندان خود را احترام نمی کنند وبا رفتار زشت ونا پسند خود آنان را توهین وتحقیر می نمایندنمی توانند فرزندان ارزنده وبا شخصیت تربیت کنند .

مراقب نفست باش!

ای عزیز! در کارهای خود دقیق شو و از نفس خود در هر عملی حساب بکش و او را در برابر هر پیشامدی، استنطاق کن که اِقدامش در خیرات و در امور شریفه برای چیست؟ دردش چیست که می خواهد از مسائل نماز شب سؤال کند؟ یا اذکار آن را تحویل بدهد؟ می خواهد برای خدا مسأله بفهمد یا بگوید؟ یا می خواهد خود را از اهل آن قلمداد کند؟ چرا سفر زیارتی که رفته، با هر وسیله ای است به مردم می فهماند؟ حتی عددش را. چرا صدقاتی را که در خفا می دهد، راضی نمی شود که کسی از او مطلع نشود؟ با هر راهی شده، سخنی از آن به میان آورده، به مردم ارائه می دهد؟ اگر برای خداست و می خواهد که مردم دیگر به او تأسی کنند و مشمول «الدالّ علی الخیر کفاعله»گردد، اظهارش خوب است. شکر خدا کند به این ضمیر صاف و قلب پاک؛ ولی ملتفت باشد که در مناظره با نفس، گول شیطنت او را نخورده باشد و عمل ریایی را با صورت مقدسی به خوردش ندهد و اگر برای خدا نیست، ترک آن اظهار کند که این «سمعه» است و از شجرة ملعونه ریا است و عمل او را خداوند منان قبول نمی فرماید و امر می فرماید در سجین قرار دهند. باید به خدای تعالی از شر مکایدنفس پناه ببریم که مکاید آن خیلی دقیق است.

اگر ما بندة مخلص خداییم، چرا شیطان در ما اینقدر تصرف دارد؟ با آنکه او با خدای خود عهد کرده است که به «عباد لله المخلَصین» کار نداشته باشد و دست به ساحت قدس آنها دراز نکند. به قول شیخ بزرگوار ما شیطان، سگ درگاه خدا است. اگر کسی با خدا آشنا باشد، به او عوعو نمی کند و او را اذیت نمی کند. سگ در خانه، آشنایان صاحب خانه را دنبال نمی کند. شیطان نمی گذارد کسی که آشنایی به صاحب خانه ندارد، وارد خانه شود. پس اگر دیدی شیطان با تو سر و کار دارد، بدان کارهایت از روی اخلاص نیست و برای حق تعالی نیست. اگر شما مخلصید، چرا چشمه های حکمت از قلب شما به زبان، جاری نشد؟ با اینکه چهل سال است به خیال خود قربة الی الله عمل می کنید، با این که در حدیث وارد است که کسی که برای خدا، چهل صباح اخلاص ورزد، چشمه های حکمت از قلبش به زبانش جاری گردد.پس بدان اعمال ما برای خدا نیست و خودمان هم ملتفت نیستیم و درد بی درمان همین جا است.