آدم وقتي بگويد ما پيرو اهل بيتيم سند «اني تاركٌ فيكم الثقلين كتاب الله و عترتي» گويا است

 اما اگر جريان تشيع باشد مطلب همان مطلب است ولي غائله دارد وهابيت را تحريک ميکند

زيارت عاشورا را به همراه دارد آن صد لعن را دارد آن مشكلات را دارد

 در سورهٴ مباركهٴ «انعام» فرمود كه اين بتها را فحش ندهيد ﴿وَ لا تَسُبُّوا الَّذينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ فَيَسُبُّوا اللّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ﴾

شما اگر منطقي داريد كه داريد توحيد را منتشر كنيد

 بخواهيد بتها را فحش بدهيد خب آنها هم ـ معاذ الله ـ برمي‌گردند معبود شما را فحش مي‌دهند

 اين بيان نشانه آن است كه دارند تولي و تبري را هدايت مي‌كنند كه انسان چگونه تولي و تبري داشته باشد در داخله خودش روزي يك زيارت عاشورا مي‌خواند آن تولي و تبري را هم مخصوصاً دارد اما در فضاي عمومي شما اگر بخواهيد روزي صدبار لعن بكني خب او كه آرام نمي‌نشيند كه فرمود: ﴿ فَيَسُبُّوا اللّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ﴾ شما اگر بت را فحش بگويي او ـ معاذ الله ـ الله را بد مي‌گويد اين صريح سورهٴ مباركهٴ «انعام» است

 ﴿وَ لا تَسُبُّوا الَّذينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ فَيَسُبُّوا﴾ آنها ﴿اللّه﴾ را ﴿ بِغَيْرِ عِلْمٍ﴾ بنابراين ما اول بايد جهان را كه ارتباط با آنها داريم با انسانيت انسانش معنا كنيم كه انسان يعني چه بعد مسئله اسلام بعد مسئله اهل بيت.

منبع:   http://portal.esra.ir