(16) قوله عليه السلام فى السماح

السماح ، البذل ء السراء والضراء

(16) سخن آن حضرت در بخشش

بخشش ، اعطاء، در حالت گشايش ، و سختى است .

(15) قوله عليه السلام فى الحلم

الحلم كظم الغيظ و ملك النفس

(15) سخن آن حضرت در مورد حلم وبردبارى

حلم و بردبارى ، فرو بردن ، خشم و تسلط بر نفس مى باشد.

(14) قوله عليه السلام فى الغنى و الفقر

خير الغنى القنوع و شر الفقر الخضوع

(14) سخن آن حضرت در غنا و فقر

برترين بى نيازى ، قناعت ، و بدترين فقر، خضوع است

(13) قوله عليه السلام فى فضل الخلق الحسن

ان الحسن الحسن الخلق الحسن

(13) سخن آن حضرت در فضيلت اخلاق خوب

بهترين زيبائى ، اخلاق نيكوست

(12) قوله عليه السلام فى العفو

اوسع ما يكون الكريم ، بالمغفرة اذا ضاقت بالمذنب المعذرة

(12) سخن آن حضرت در عفو و بخشش

آنگاه بخشش يك شخص بزرگوار موارد ديگر بيشتر است ، كه معذرت خواهى براى گناهكار سخت و دشوار باشد.

(11) قوله عليه السلام فى فضل قبول المعذرة

لاتعاجل الذنب بالعقوبة و اجعل بينهما للاعتذار طريقا

(11) سخن آن حضرت در فضيلت پذيرش معذرت

در عقوبت گناه عجله نكن ، و بين اين دو راهى را براى معذرت خواهى قرار ده .

(10) قوله عليه السلام فى فضل العفاف و القناعة

يابن ادم عف عن محارم الله تكن عابدا، و ارض بما قسم الله سبحانه تكن غنيا، و احسن جوار من جاورك تكن مسلما

(10) سخن آن حضرت در مورد عفت وقناعت

اى پسر آدم ، از محرمات الهى ، پرهيز كن ، تا عابد گردى ، و به آن چه خداوند داده است ، راضى باش تا بى نياز شوى ، با همسايگانت به نيكى رفتار كن تا مسلمان باشى .

(9) قوله عليه السلام فى الادب و الحياء و المروة

لا ادب لمن لا عقل له ، و لامروة ، لمن لاهمة له ، و لاحياء لمن لادين له

(9) سخن آن حضرت در مورد ادب و حياء و جوانمردى

هركه عقل ندارد ابد ندارد، و هر كه همت ندارد، جوانمردى ندارد، و هر كه دين ندارد حيا ندارد.

(8) قوله عليه السلام فى الرضا بقضاء الله

كيف يكون المؤمن مؤمنا و هو يسخط قسمه ، و يحقر منزلته ، و الحاكم عليه الله ، و انا الضامن لمن لم يهجس فى قلبه الا الرضا، ان يدعوا لله فيستجاب له

(8) سخن آن حضرت در خشنودى به قضاى الهى

چگونه مؤمن مؤمن است ، در حاليكه به قسمت الهى ناخشنود، مى باشد، و و ارزش را پست مى شمرد، با اينكه خداوند، بر او حكم مى راند و من ضامن هستم هر كه در قلبش جز خشنودى از قسمت الهى را نگذراند، دعاهايش را خداوند اجابت كند.

(7) قوله عليه السلام فى الصمت

ستر العمى ، زين العرض ، و فاعله ، فى راحة و جليسه امن

(7) سخن آن حضرت در مورد سكوت

(سكوت ) پوششى براى مجهولات ، و زينتى براى آبرو، مى باشد، و انسانى كه سكوت مى كند همواره ، در راحتى بوده و همنشينش از او در آسايش ‍ است .