(31) قوله عليه السلام فى وصف الاخاء الاخاء الوفاء فى الشدة و الرخاء (31) سخن آن حضرت در توصيف برادرى برادرى ، وفادارى ، در سختى و راحتى است .

(29) قوله عليه السلام فى افضل البصائر و الاسماع و القلوب ان ابصر الابصار ما نفذ فى الخير مذهبه ، و اسمع الاسماع ما و عى التذكير و انتفع به ، و اسلم القلوب ما طهر من الشبهات (29) سخن آن حضرت در برترين ديدگان و گوش و قلب تيزترين ديدگان آنست كه در خير و نيكى باز شود، و شنواترين گوشها آنست كه پند را بشنود، و از آن بهره جويد، و سالم ترين قلبها آنست كه از موارد شبهه پاك باشد.

(27) قوله عليه السلام فى التزود اليوم القيامة يابن ادم ! انك لم تزل فى هدم عمرك منذ سقطت من بطن امك ، فخذ مما فى يديك ، لما بين يديك فان المؤمن ، يتزود و الكافر يتمتع (27) سخن آن حضرت در توشه گرفتن براى روز قيامت اى پسر آدم تو از زمانى كه از مادر زاده شدى همواره در حال نابودى عمرت مى باشى . از آنچه در دست دارى ، براى آينده ات توشه گير، مؤمن توشه گرفته ، و كافر بهره مند، مى گردد.

(25) قوله عليه السلام فى فضل التفكر عليكم بالفكر، فانه حياة قلب البصير، و مفايتح ابواب الحكمة (25) سخن آن حضرت در فضيلت تفكر بر شما باد، به فكر كردن ، چرا كه آن زندگى قلب انسان دانا، و كليدهاى درهاى حكمت است

(23) قوله عليه السلام فى فضل المشورة ما تشاور قوم الا هدوا الى رشدهم (23) سخن آن حضرت در فضيلت مشورت هيچ گروهى مشورت نكرد، جز آن كه به راه هدايت خود راهنمايى شدند.

(22) قوله عليه السلام لصغار قومه ثىفضل تعلم العلم انكم صغار قوم ، و يوشك ان تكونوا، كبار قوم اخرين ، فتعلموا العلم ، فمن لم يستطيع منكم ان يحفظة فليكتبه وليضعه فى بيته (22) سخن آن حضرت براى كودكان خاندانش ، در مورد ارزش دانش اندوزى به درستيكه شما كودكان اين خاندان هستيد، و به زودى بزرگان و خاندان ديگرى مى گرديد، دانش بياموزيد، هر كدام از شما كه قادر به حفظ مطالب نيست آن ها را بنويسد و در خانه اش قرار دهد.

فصل چهارم : گزيده اى از گفتار آن حضرت (21) قوله عليه السلام فى فضل التعليم و التعلم علم الناس علمك ، و تعلم علم غيرك ، فتكون قد اتقنت علمك ، و علمت ما لم تعلم (21) سخن آن حضرت در فضيلت تعليم و تعلم علمت را به مردم بياموز، و از دانش ، ديگرن بهره گير، تا علمت را استحكام بخشى ، و آن چه نمى دانى را بياموزى .

(20) قوله عليه السلام فى ذم الحرص و الطمع اجعل ما طلبت من الدنيا، فلن تظفر به بمنزلة ما لم يخطر ببالك (20) سخن آن حضرت در مذمت حرص و طمع آنچه از امور دنيا كه خواستار آن بوده ، و بدان دست نمى يابى را همانند چيزى قرار ده كه به فكرت خطور نكرده است .

(19) قوله عليه السلام فى ذم الحسد ما راءيت ظالما اشبه بمظلوم من حاسد (19) سخن آن حضرت در مذمت حسد جز شخص حسود، ظالمى را شبيه به مظلوم نديدم .

(18) قوله عليه السلام فى وصف البخل البخل ان يرى الرجل ما انفقه ، تلفا، و ما امسكه ، شرفا (18) سخن آن حضرت در توصيف بخل بخل آن است كه آن چه انفاق كرده است ، را تلف شده و آنچه ذخيره ساخته را براى خود شرافت بداند.