اربابم، مولایم ، معبودم.
با شکنجه ی بی اعتنایی و قهرت ادبم مکن.
مولای من خودت فرمودی: « مکرو مکرالله والله خیر الماکرین.»
برای حقیری چو من توطعه ای منما.
مولای من ، به کجا و کدام سمت بدنبال خیر و نیکی و حسن عاقبت باشم در حالیکه هیچ کجا یافت نشود جز از سوی تو.
نجاتی برای خود نمیابم و نه توانایی که منجی ام را بیابم و او هدایتم کند جز از سوی تو.

نوشته شده توسط: مدیر وبلاگ حُسنِ حَسَن