راوي :مقام معظم رهبري
شهيد عزيزمان يكي از چهره هاي برجسته و استثنايي انقلاب و تاريخ ما بوده است. چيزي كه نقش اين شهيد بزرگوار را بيش تر در ذهن انسان برجسته مي كند، اين بود كه با داشتن اين همه نقش هيچ تظاهري نداشت. آن روزي كه بيش ترين كار را در شكل دادن به ذهن دانش آموزان دبستان ها و دبيرستان ها انجام مي داد و بيش ترين نقش را ايفا مي كرد، به صورت يك معلم معمولي رفت و آمد مي كرد و هيچ كس از مبارزين و انقلابيون مگر افراد خاصي به اهميت اين نقش آگاه نبود.
شهيد باهنر پيش از شروع نهضت انقلابي مردم مسلمان به رهبري امام خميني، يعني از سال هاي 35 و 36، كار بزرگ خودش را در زمينه سازي و طرح ريزي انقلاب بزرگ ما آغاز كرد. به كمك چند تن از برادران، نظير برادر آقاي هاشمي رفسنجاني، نشريه اي را در قم به نام «مكتب تشيع» را ه اندازي كرد كه بيش ترين نقش را در آن شهيد باهنر برعهده داشت. دستگاه پس از گذشت مدت كوتاهي، نهايت حساسيت را نسبت به اين نشريه پيدا كرد. به دنبال اين جريان عظيم اسلامي و آب گوارا و روح بخش مكتب اسلام، شهيد باهنر مرتب تا ساعتي كه به شهادت رسيد، خدمات ارزندة خودش را براي انقلاب و خدمت به مردم انجام داد.
در مورد كارهاي حزبي و سياسي، بايد بگويم ايشان از نخستين روز تشكيل و تكميل انديشة يك سازمان سياسي ـ اسلامي كه بعد از پيروزي انقلاب اسلامي تحقق پيدا كرد، نقش فعال و موثري داشت. در اولين جلسه مرحوم باهنر، حضور و نقش بسيار فعالي داشت و براي پي ريزي پايه هاي حزب وقت زيادي را صرف كرد و كار زيادي انجام داد.
بعد از پيروزي انقلاب، براي اين كه انديشه هاي اسلامي به صورت قالب هاي قابل قبولي در ذهن جوانان و دانشجويان و دانش آموزان و افراد انقلابي دربيايد، باهنر كارهاي شبانه روزي و پرزحمتي انجام داد. خصوصيات اخلاقي اين شهيد عزيز مجموعاً خصوصيات برجسته اي است. يكي از بزرگ ترين آن ها همان بود كه اشاره كردم. مرد بي تظاهري بود. هيچ كس از ظاهر آرام او نمي فهميد كه در باطن و ذهن او، در انديشة مواج او چه مي گذرد. به حق يكي از متفكرين و تئوريسين ها و ايدئولوگ هاي اين انقلاب بود و شايد تا زماني كه زنده بود، هيچ كس به درستي نمي دانست و الآن هم گمان نمي كنم به جز عده اي از دوستان نزديك او و كساني كه با او كار مي كردند، كسي به عظمت مكنونات علمي او آشنا باشد.
نوشته هاي زيادي داشت. كتاب هاي زيادي را تنظيم كرده بود. جزوه هاي زيادي نوشته بود كه اغلب بدون نام بود و مدت ها در دست مردم مي گشت و دانش آموزان از آن استفاده مي كردند و كسي نمي دانست كه پديدآورندة خلاق اين ها شهيد باهنر است.

ادامه »

دكتر مجتبي رحماندوست، مشاور رئيس جمهوري

هرچند من با شهيد رجايي برخوردهاي كمي داشتم ولي خيلي تكان‌دهنده و سازنده بود.

رجايي آدم خيلي بي‌ادعايي بود و اهل قيافه گرفتن نبود. زماني كه رجايي نخست‌وزير بود، بازديدي از دانشكده افسري نيروي زميني ارتش داشتيم. شيوه حركت رئيس جمهور(بني‌صدر) طوري بود كه همه بايد كنار مي‌رفتند و اداي احترام مي‌كردند. اما نخست‌ورزير همراه مردم و پشت سر رئيس جمهور حركت مي‌كرد.

مردم از اين كه جلوي رئيس جمهور بيايند، نگراني و هراس داشتند اما به محض اين كه به رجايي مي‌رسيدند، لبخندي به وي مي‌زدند و مي‌گفتند، آقاي رجايي يك عكس با هم بيگريم، مي‌گفت: بگيريم، آدمها سختشان بود كه به رئيس‌جمهور يك كلمه بگويند، ولي راحت بودند كه به نخست‌وزير بگويند يك عكس با هم بگيريم.